توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 1108

*********

كفن

م « 2555 » ميّت مسلمان با سه پارچه كه شامل: لنگ، پيراهن و سرتاسري است، كفن مي‌شود.

م « 2556 » لنگ بايد دور بدن را از ناف تا زانو بپوشاند و بهتر آن است كه از سينه تا روي پا برسد و پيراهن لازم است از سرِ شانه تا نيمه‌ي ساق پا را بپوشاند و بهتر است تا روي پا برسد و درازي سرتاسري بايد به اندازه‌اي باشد كه همه‌ي بدن را بپوشاند، بلكه به اندازه‌اي باشد كه بستن دو سر آن ممكن باشد و پهناي آن بايد به اندازه‌اي باشد كه يك سر آن روي سر ديگر بيايد.

م « 2557 » اگر سه پارچه (لنگ، پيراهن، سرتاسري) براي كفن ميّت پيدا نشود، هر كدام كه يافت شود كافي است؛ اگرچه نام هيچ يك از اين سه پارچه را روي آن نگذارند، بلكه چنانچه هيچ پارچه‌اي يافت نشود و تنها چيزي به‌اندازه‌ي پوشاندن شرم‌گاه موجود باشد، همان اندازه كافي است.

م « 2558 » بخشي از لنگ كه از ناف تا زانو را مي‌پوشاند و بخشي از پيراهن كه از شانه تا نيمه‌ي ساق را مي‌پوشاند، اندازه‌ي واجب كفن است و بيش‌تر از آن، اندازه‌ي مستحب كفن مي‌باشد. البته، اندازه‌ي واجب كفن همان مقداري است كه كم‌تر از آن شايسته‌ي مرده نيست.

م « 2559 » اگر وارثان، بالغ باشند و اجازه بدهند، اشكال ندارد كه بيش‌تر از اندازه‌ي واجب كفن ـ كه در مسأله‌ي پيش گفته شد ـ از سهم ارث آنان برداشته شود.

م « 2560 » نبايد بيش‌تر از اندازه‌ي واجب از سهم وارثي كه بالغ نشده است يا به خاطر ديوانگي يا فقير، حق تصرّف در اموال خود را ندارد، برداشته شود. همچنين در برداشتن اين اندازه، گرفتن رضايت وارثان بالغ نيز لازم است.