توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 119

*********

م « 553 » لازم نيست جنس جبيره از چيزهايي باشد كه مي‌توان با آن نماز خواند، بلكه اگر از حرير يا از اجزاي حيواني باشد كه حلال‌گوشت نباشد نيز مي‌توان بر آن مسح كشيد، ولي در صورت امكان بايد آن را براي نماز از خود دور ساخت.

احكام جبيره‌ي هر يك از عضوهاي وضو

م « 554 » اگر جبيره همه‌ي چهره، دست يا بيش‌تر عضوهاي وضو و حتّي همه‌ي آن را فرا گيرد، باز احكام جبيره جاري و وضوي جبيره‌اي كافي است و نيازي به تيمّم نيست.

م « 555 » كسي كه در كف دست و بر انگشت جبيره دارد، هنگام وضو دست تر بر آن مي‌كشد، مسح سر و پا را با همان تري انجام مي‌دهد و اگر خيسي آن بسنده نيست، از عضوهاي ديگر وضو رطوبت بگيرد.

م « 556 » اگر جبيره روي پا را به‌گونه‌اي گرفته باشد كه تنها بخشي از طرف انگشتان و بخشي از طرف بالاي پا باز است، بايد روي جاي باز و روي جايي كه جبيره است مسح شود.

م « 557 » اگر در چهره يا دست چند جبيره باشد، بايد ميان آن را بشويد و اگر جبيره‌ها در سر يا روي پا باشد، بايد ميان آن را مسح كند و در جايي كه جبيره است، برابر دستور حكم جبيره رفتار نمايد.

م « 558 » اگر جبيره اطراف زخم را بيش از صورت عادي آن گرفته است؛ به‌گونه‌اي كه نمي‌توان بخش زيادي آن را بدون سختي برداشت، لازم است برابر حكم جبيره رفتار نمود و به تيمّم نياز نيست، ولي چنانچه مي‌تواند بخش زياده‌ي جبيره را بدون سختي بردارد، لازم است آن را بردارد و برابر حكم جبيره رفتار نمايد.