توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 127

*********

موارد وجوب و استحباب غسل جنابت

م « 593 » غسل جنابت به خودي خود و براي طهارت يافتن مستحب است، ولي براي خواندن نمازِ واجب و مانند آن و سجده و تشهد فراموش شده واجب مي‌شود؛ هرچند براي سجده‌ي سهو، نماز ميّت، سجده‌ي شكر و سجده‌هاي واجب قرآن كريم ـ خواه آيه‌ي سجده را از ديگري بشنود يا خود از روي بي‌توجهي يا ناآگاهي يا گناه بخواند ـ نيازي به غسل جنابت نيست.

م « 594 » به هنگام غسل، لازم نيست نيت نمايد كه غسل، واجب است يا مستحب و همين‌كه بداند تنها براي نزديك شدن به خداوند و انجام فرمان پروردگار منّان غسل مي‌نمايد، بسنده است.

م « 595 » اگر باور نمايد كه وقت نماز فرا رسيده و نيت غسل واجب كند و پس از آن بداند كه پيش از وقت غسل كرده، غسل او درست است.

م « 596 » اگر به نيت نماز واجب غسل كند و پس از آن بداند وقت گذشته، غسل او درست است.

م « 597 » اگر براي نمازي كه واجب نيست ولي گمان داشته واجب است نيت غسل واجب كند و پس از آن پي ببرد كه آن نماز واجب نبوده، غسل او درست است.

ساختار دوگانه‌ي غسل

م « 598 » غسل جنابت و هر غسل ديگري به يكي از دو شيوه‌ي زير انجام مي‌شود: ترتيبي و ارتماسي. البته، غسل ترتيبي برتر از ارتماسي است.

غسل ترتيبي

م « 599 » در غسل ترتيبي، نخست همه‌ي سر و گردن و پس از آن طرف راست و سپس طرف چپ شسته مي‌شود و غسل ترتيبي را مي‌توان در زير آب با تكان دادن