توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 131

*********

احكام تكميلي غسل

پاك بودن بدن

م « 617 » در غسل ارتماسي لازم است پيش از غسل، همه‌ي بدن پاك باشد؛ مگر آن‌كه همه‌ي بدن هنگام فرو رفتن در آب پاك شود و پس از آن، نيت غسل نمايد، ولي در غسل ترتيبي، نيازي به پاك بودن همه‌ي بدن نيست و اگر همه‌ي بدن نجس باشد و هر بخش را پيش از غسل دادن آن بخش آب بكشد، كافي است.

م « 618 » اگر بدن با فرو رفتن در آب يا ريختن آب بر آن به قصد غسل پاك شود، غسل صحيح است، به شرط آن‌كه پاكي آب از بين نرود، مانند آن‌كه با آب كر غسل كند.

م « 619 » چنان‌كه گذشت عرق جنب از حرام نجس نيست؛ پس كسي كه از حرام جنب شده است و با آب گرمي غسل مي‌كند كه سبب عرق كردن مي‌شود، غسل وي درست است و نيازي به غسل نمودن با آب سرد نيست.

شستن همه‌ي بدن

م « 620 » اگر حتي كم‌ترين جايي از بدن شسته نشود، غسل باطل است ولي شستن جاهايي از بدن كه ديده نمي‌شود؛ مانند: درون گوش و بيني و هرچه درون بدن شمرده مي‌شود، واجب نيست.

م « 621 » محلّي را كه شك دارد بيرون بدن است يا درون آن، لازم نيست بشويد.

م « 622 » سوراخ جاي گوشواره و مانند آن، بيرون تن به‌شمار نمي‌آيد و شستن آن لازم نيست؛ مگر آن‌كه سوراخ آن فراخ يا پاره شده باشد؛ به‌گونه‌اي كه درون آن ديده شود كه در اين صورت، لازم است شسته شود.

م « 623 » چيزي كه مانع رسيدن آب به بدن مي‌شود لازم است هنگام غسل نمودن برداشته شود و اگر پيش از يقين يا اطمينان به برداشته شدن غسل نمايد،