توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 143

*********

م « 678 » اگر بترسد حيواني؛ مانند: گوسفند، گاو، اسب و قاطر، از تشنگي تلف شود؛ هرچند وي مالك حيوان نباشد، بايد آب را به آن برساند و تيمّم نمايد.

م « 679 » اگر كسي به‌گونه‌اي تشنه باشد كه تحمل آن بسيار سخت است، بايد آب را به او داد و براي طهارت، تيمّم نمود.

م « 680 » اگر مي‌ترسد كه به سبب تشنگي به سختي دچار شود، تيمّم نمايد.

م « 681 » اگر افزوده بر آب پاكي كه براي وضو يا غسل دارد، آب نجسي هم به اندازه‌ي آشاميدن خود و همراهان خود داشته باشد، آب پاك را براي آشاميدن بگذارد و با تيمّم نماز بخواند، ولي در صورتي كه حيوان وي آب بخواهد، لازم است آب نجس را به آن دهد و با آب پاك، وضو و غسل بسازد.

پنجم ـ نياز به آب براي تطهير

م « 682 » كسي كه تن يا لباس وي نجس است و آب كمي دارد؛ به گونه‌اي كه اگر با آن وضو بگيرد يا غسل كند براي تطهير بدن يا لباس آبي باقي نمي‌ماند، تن يا لباس خود را آب بكشد و با تيمّم نماز بخواند، ولي اگر چيزي ندارد كه بر آن تيمّم كند، آب را براي وضو يا غسل به كار برد و با تن يا لباس نجس نماز بخواند.

ششم ـ نداشتن آب مباح

م « 683 » اگر تنها آب يا ظرفي دارد كه به‌كار بردن آن حرام است؛ براي نمونه، آب يا ظرف غصبي است، بايد به جاي وضو و غسل، تيمّم كند.

هفتم ـ نداشتن زمان براي وضو يا غسل

م « 684 » هرگاه وقت به اندازه‌اي تنگ باشد كه با وضو يا غسل ساختن، همه‌ي نماز پس از وقت خوانده مي‌شود، بايد تيمّم كند و در صورتي كه مي‌تواند با وضو، تنها يك ركعت از نماز را در وقت بخواند، بايد وضو بسازد و در اين صورت، اگر مي‌تواند با تيمّم همه‌ي نماز را در وقت بخواند، باز تيمم كافي نيست.