توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 201

*********

كوچك و ريز كه تنها با آب پاك مي‌شود، سبب نجس شدن لباس يا چيز ديگري كه با آن برخورد دارد نمي‌گردد و مي‌توان با آن نماز خواند.

م « 953 » اگر تنها يك تكه سنگ يا كلوخ، مدفوع را از بين ببرد، تطهير انجام گرفته و پاك شده است و در صورتي كه يك تكه از آن‌ها سبب پاكي نمي‌گردد، بايد سنگ‌هاي بيش‌تري به كار گيرد تا پاك شود.

م « 954 » براي تطهير نمودن به غير از سنگ و كلوخ از مانند پارچه و كاغذ نيز مي‌توان استفاده نمود، ولي به كار بردن چيزهاي محترم؛ مانند: استخوان، حرام است؛ هرچند مخرج پاك مي‌شود و نماز خواندن با آن درست است.

م « 955 » پاك نمودن مخرج مدفوع با چيزي كه بايد احترام آن را نگاه داشت، مانند: كاغذي كه بر آن نام‌هاي مقدّس خداوند، پيامبران و ائمه‌ي معصومين عليهم‌السلام نوشته شده است، و نيز خاك تربت و ديگر مقدّسات حرام و گناه است و استفاده از آن در صورت توجّه، عمد و از روي عناد، سبب كفر و نجاست فرد مي‌گردد، ولي در صورت غفلت يا بي‌توجهي يا ناآگاهي از حكم يا موضوع، جاي مدفوع پاك مي‌شود و نماز هم درست است.

شك در تطهير

م « 956 » اگر پس از تخليه شك نمايد كه خود را پاك نموده يا خير، لازم است خود را پاك نمايد؛ هرچند عادت داشته باشد كه هميشه خود را پس از تخلّي تطهير نمايد.

م « 957 » اگر پس از خواندن نماز شك نمايد كه خود را پيش از نماز پاك كرده است يا خير، نمازي را كه خوانده صحيح است، ولي بايد آن را براي خواندن نمازهاي ديگر پاك كند.