توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 22

*********

م « 41 » پرهيز از فضله‌ي حيوان حرام گوشتي كه خون جهنده ندارد؛ مانند: ماهي‌هاي حرام گوشت لازم نيست.

م « 42 » فضله و ادرار حيوان حلال گوشت؛ هرچند خون جهنده داشته باشد؛ مانند: گاو و گوسفند پاك است.

م « 43 » فضله و ادرار پرندگان پاك است؛ خواه حلال گوشت باشد؛ مانند: كبوتر و كبك، يا حرام گوشت؛ مانند: باز، خفّاش و طاووس.

م « 44 » ادرار و مدفوع حيواني كه انسان با آن نزديكي كرده نجس است.

م « 45 » ادرار و مدفوع حيوان حلال گوشتي كه از شير خوك خورده؛ به گونه‌اي كه استخوان وي از شير خوك سخت گرديده يا گوشت بر آن روييده، نجس است.

3 ـ مني

م « 46 » مني انسان و هر حيواني كه خون جهنده دارد نجس است؛ خواه حلال گوشت باشد يا حرام گوشت.

م « 47 » ترشحاتي كه مردان و به‌ويژه زنان در خود مي‌يابند و در ظاهر با مني همانندي دارد، اگر به مني بودن آن اطمينان نيابند، مني به‌شمار نمي‌آيد و پاك است.

4 ـ خون

اشاره

م « 48 » خون انسان و هر حيواني كه خون جهنده دارد نجس است؛ خواه حيوان حلال‌گوشت باشد يا حرام گوشت، كوچك باشد يا بزرگ.

م « 49 » خون و اجزاي حيواني كه خون جهنده ندارد پاك است؛ خواه داراي گوشت باشد؛ مانند: مار، ماهي و قورباغه، يا نباشد؛ مانند: مگس و پشه.

م « 50 » اگر در خون بودن چيزي شك شود، آن چيز، خون به‌شمار نمي‌آيد و پاك است.