توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 224

*********

م « 1056 » اگر در بين نماز بداند كه از قبله انحراف دارد، در صورتي كه انحراف تنها به ميزاني است كه از سمت راست و چپ او فراتر نمي‌رود و قبله، پشت سر قرار نمي‌گيرد، بايد به طرف قبله مايل شد و دنباله‌ي نماز را خواند، ولي اگر به صورت كامل از سمت راست يا چپ به پشت قبله منحرف شده است، بايد نماز را قطع نمايد و دوباره آن را رو به قبله بجا آورد.

م « 1057 » اگر بدون تحقيق از قبله و از روي غفلت يا سهل‌انگاري به نماز بايستد و پس از نماز بداند كه قبله‌ي وي درست بوده و در خواندن نماز نيز اميد به درستي آن داشته، نماز درست است، ولي در صورتي كه پس از نماز بفهمد كه قبله‌ي وي درست نبوده، نمازش باطل است.

م « 1058 » اگر ماشين از سمت قبله به سوي ديگر تغيير مسير دهد، بايد كسي كه در آن نماز مي‌گزارد به سوي قبله باز گردد و چنانچه نتواند به صورت كامل در جهت قبله بماند، بايد تلاش كند كه اختلاف كم‌تري با قبله داشته باشد و در صورتي كه باز هم نتواند، تنها لازم است تكبيرة الاحرام را رو به قبله بگويد و هرگاه رعايت آن نيز ممكن نباشد، لازم نيست جهت قبله را حفظ نمايد.

مكان نمازگزار

اشاره

در مكاني مي‌توان نماز گزارد كه همه‌ي شرط‌هاي هفت‌گانه‌ي زير را دارا باشد:

شرط يكم ـ غصبي نباشد؛

شرط دوم ـ جاي نماز آرام باشد؛

شرط سوم ـ بتوان نماز را در آن مكان به پايان رساند؛

شرط چهارم ـ بودن در آن‌جا حرام نباشد؛

شرط پنجم ـ در آن‌جا بتوان واجبات نماز را براحتي انجام داد؛