توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 225

*********

شرط ششم ـ جاي سجده نجس نباشد؛

شرط هفتم ـ محل ايستادن با جاي سجده يكنواخت باشد.

شرط يكم: غصبي نباشد

م « 1059 » نماز در ملك غصبي؛ هرچند روي فرش، تخت و مانند آن باشد، باطل است؛ يعني محلي كه اعضاي سجده بر آن قرار مي‌گيرد غصبي نباشد، ولي نماز خواندن زير سقف غصبي و در جايي كه تنها ديوار آن غصبي است مانعي ندارد؛ البته، چنانچه عرف بگويد نماز خواندن در آن مكان، تصرّف در ملك غصبي است، باطل مي‌باشد؛ مانند: جايي كه به سبب سرما يا گرما به سقف آن نياز است به‌گونه‌اي كه اگر سقف نبود، نمي‌توانست در آن نماز بخواند.

م « 1060 » نماز خواندن در ملك خود در صورتي كه منفعت آن براي ديگري است، بدون اجازه و رضايت وي باطل است؛ براي نمونه، اگر صاحب‌خانه يا ديگري بدون اجازه‌ي مستاجر در خانه‌ي وي نماز بخواند، باطل است؛ مگر اين‌كه بداند يا نشانه‌اي باشد كه گمان كند مستاجر به نماز خواندن او راضي است.

م « 1061 » نمي‌توان در ملكي كه ديگري در آن حقي دارد نماز خواند؛ براي نمونه، چنانچه ميّت وصيت كرده كه يك سوم مال او را به صورت مشاعي به مصرفي برسانند و برابر وصيّت او رفتار نشده باشد، تا يك سوم وصيت شده را از آن جدا نكنند، نمي‌توان در آن نماز خواند.

م « 1062 » نماز خواندن در خانه‌ي خويشان؛ مانند: پدر، مادر، فرزند، پدربزرگ، مادربزرگ، برادر، خواهر، عمو، عمه، دايي و خاله بدون اجازه‌ي آنان جايز نيست و در اين زمينه، با مردم ديگر تفاوتي ندارند.

م « 1063 » شخص معذور؛ مانند: زنداني در مكاني غصبي؛ يا شخص ناچار، اگر به توانايي بيرون آمدن از آن‌جا و برطرف شدن عذر تا پايان وقت اميدي دارد، بايد نماز را به تأخير بيندازد و در غير اين‌صورت، نماز وي در آن‌جا درست است.