توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 23

*********

م « 51 » اگر شك شود كه مايعي خون است يا خونابه، آن مايع خون به‌شمار نمي‌آيد.

م « 52 » اگر در مايعي ـ كه مانند خون است ـ شك شود كه خون حيوان است يا چيز ديگري، خون حيوان شمرده نمي‌شود و پاك است و همچنين اگر شك شود كه خون گرفته شده از آنِ حيواني است كه خون جهنده دارد يا غير آن، پاك مي‌باشد.

م « 53 » خوني كه حشرات كوچك؛ مانند: پشه، از بدن آدمي مي‌مكد، پس از آن‌كه جزو بدن آن‌ها شمرده شود، خون انسان به‌شمار نمي‌آيد و پاك است.

خون حيوان حلال گوشت

م « 54 » اگر حيوان حلال گوشتي ذبح شرعي گردد و خون آن به‌گونه‌ي عادي بيرون آيد، بقيه‌ي خوني كه در بدن آن باقي مي‌ماند پاك است، ولي خوردن آن حرام مي‌باشد.

م « 55 » خوني كه به‌خاطر مانع، به مقدار غيرعادي در بدن حيوان باقي مي‌ماند يا به تن آن باز مي‌گردد نجس است و اگر با چيزي برخورد كند، آن را نجس مي‌سازد.

م « 56 » خوني كه به صورت عادي در ميان گوشت يا جگر حيوان است، چون بخشي از گوشت به‌شمار مي‌آيد پاك است و خوردن آن اشكال ندارد.

م « 57 »خون بسته‌اي كه در شيارهاي درون حيوان يا در تكه‌هاي حرام آن؛ مانند: سپرز(طحال) و بيضه‌ها مي‌ماند؛ اگر سرايت‌پذير باشد يا حالت مايع بودن خود را از دست نداده باشد، نجس است. البته، خوردن آن در هر صورت حرام مي‌باشد.

خون در تخم مرغ

م « 58 » پرهيز از لخته‌اي كه در ميان تخم‌مرغ مانند خون ديده مي‌شود واجب نيست؛ هرچند با زرده يا سفيده‌ي تخم‌مرغ نيز آميخته گردد؛ خواه آميختگي سبب