توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 231

*********

م « 1094 » اگر در نماز، چيزي؛ مانند: ديوار، ميان نمازگزار و قبر مطهر معصوم عليه‌السلام فاصله باشد و نمازگزار مساوي با قبر يا جلوتر از آن به‌شمار نرود، نماز خواندن اشكال ندارد، ولي فاصله شدن ضريح منوّر، مرقد شريف و پارچه‌اي كه روي آن افتاده است، بسنده نيست.

شرط پنجم: بتوان واجبات نماز را به‌راحتي در آن‌جا انجام داد

م « 1095 » لازم است در جايي نماز بخواند كه بتواند واجبات نماز را انجام دهد؛ براي نمونه، در جايي كه سقف آن كوتاه است و به‌راحتي نمي‌توان راست قامت زير آن ايستاد يا به اندازه‌اي كوچك است كه ركوع و سجده به‌راحتي انجام نمي‌گيرد، نمي‌توان نماز خواند و اگر ناچار شود كه در چنين جايي نماز بخواند، بايد به‌گونه‌اي كه ممكن است، قيام، ركوع و سجود را بجا آورد و چنانچه نمي‌تواند، ركوع و سجده را با اشاره انجام دهد.

شرط ششم: جاي سجده نجس نباشد

م « 1096 » اگر جاي نمازگزار نجس باشد، ولي به‌گونه‌اي خيس نباشد كه تري آن به بدن يا لباس وي برسد، نماز خواندن در آن اشكال ندارد، ولي چيزي كه پيشاني را بر آن مي‌گذارد بايد پاك باشد و در صورت نجس بودن؛ هرچند خشك نيز باشد، نماز گزاردن بر آن باطل است.

شرط هفتم: محل ايستادن با جاي سجده يكنواخت باشد

م « 1097 » بايد جاي پيشاني نمازگزار از جاي ايستادن او به اندازه‌اي بلندتر يا فروتر نباشد كه از صورت سجده بيرون رود و بايد از جاي سرانگشتان پاي او بيش از چهار انگشت بسته فروتر يا بلندتر نباشد.