توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 255

*********

«حيَّ علي الصَّلاة»؛ بشتاب به نماز.

«حيّ علي الفلاح»؛ بشتاب براي رستگاري.

«حيّ علي خيرالعمل»؛ بشتاب براي نيكوترين كار كه نماز است.

«قد قامت الصَّلاة»؛ همانا نماز برپا شد.

«لا اِلهَ الاّ اللَّه»؛ خدايي جز خداي بي‌همتا نيست.

م « 1230 » بهتر است ميان جمله‌هاي اذان و اقامه فاصله‌ي چنداني نيفتد و اگر ميان عبارت‌هاي آن به اندازه‌اي فاصله باشد كه مردم آن را پي در پي ندانند، دوباره آن را از سر بگيرد.

م « 1231 » گفتن اذان و اقامه به شيوه‌اي ناخوشايند و زشت يا به صورت لهوي و ناشايست باطل و حرام است.

مواردي كه اذان گفته نمي‌شود

م « 1232 » در موارد زير اذان گفته نمي‌شود:

يكم ـ براي هر نمازي كه همراه با نماز پيش خوانده شود و براي نماز نخست اذان گفته باشد و بين آن دو نماز چيزي فاصله نيفتد؛ خواه فاصله نينداختن بين دو نماز مستحب باشد يا نباشد.

دوم ـ براي نماز عصر روز جمعه چنانچه نماز جمعه يا ظهر خوانده شود.

سوم ـ در نماز عصر روز عرفه (نهم ذي حجّه) در عرفات هرگاه با نماز ظهر خوانده شود.

چهارم ـ در نماز عشاي شب عيد قربان براي كسي كه در مشعر الحرام باشد و آن را با نماز مغرب بخواند.

با هم خواندن دو نماز در سه مورد اخير مستحب است.

پنجم ـ در نماز عصر و عشاي زن مستحاضه كه بايد اين دو را بدون فاصله پس از نماز ظهر و مغرب بخواند.