توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 257

*********

كند، و در اقامه از «حَيَّ عَلَي الصَّلاةِ» تا «حيّ علي خيرالعمل» به جاي هر بخش: «لا حول و لا قوّة الاّ باللّه العليّ العظيم» بگويد.

م « 1237 » كسي كه در نزديكي وي اذان و اقامه گفته شده؛ براي نمونه، همسايه‌ي وي اذان و اقامه گفته يا در كنار كسي است كه اذان و اقامه مي‌گويد يا وي از كنار او بگذرد، در صورتي كه ميان آن اذان و اقامه و نمازي كه مي‌خواند زياد فاصله نشده باشد، مي‌تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد؛ خواه گوينده‌ي آن زن باشد يا مرد، و خواه اذان و اقامه را با او زمزمه كرده باشد يا نه، و خواه آن اذان و اقامه را شنيده باشد يا نه؛ هرچند بايد از اذان و اقامه گفتن آن شخص آگاهي داشته باشد و چنانچه مرد، اذان زن بيگانه را با قصد لذّت حرام بشنود، اذان از او برداشته نمي‌شود.

م « 1238 » در جماعتي كه مردان و زنان شركت دارند، بايد مرد اذان و اقامه را بگويد، ولي در جماعت زنان، زن مي‌تواند اذان و اقامه را بگويد.

ترتيب اذان و اقامه

م « 1239 » اقامه را بايد پس از اذان، ايستاده و با طهارت گفت و اگر پيش از اذان گفته شود، كافي نيست.

م « 1240 »اگر واژه‌هاي اذان يا اقامه را بدون ترتيب بگويد؛ براي نمونه، «حيّ علي الفلاح» را پيش از «حيَّ علي الصّلاة» بگويد، اذان و اقامه‌ي وي درست نيست و مي‌تواند از جايي كه ترتيب آن از بين رفته است، يا از ابتدا آن را بخواند؛ مگر اين‌كه بر اثر از بين رفتن ترتيب، پي در پي بودن جمله‌هاي اذان و اقامه مراعات نگردد كه در اين صورت، بايد آن را از آغاز بخواند.

م « 1241 » بايد ميان اذان و اقامه فاصله نيندازد و اگر ميان آن‌ها به اندازه‌اي فاصله افتد كه اذانِ گفته شده، اذانِ اين اقامه به‌شمار نيايد، كافي نيست و بايد دوباره آن را بگويد.