توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 299

*********

نماز درست است و اگر پس از رسيدن به ركوع ركعت بعد بداند كه تنها يك سجده را فراموش كرده است، نماز را ادامه دهد؛ در اين‌صورت، نماز درست است و پس از نماز، قضاي سجده‌ي فراموش شده و نيز دو سجده‌ي سهو را بجا آورد.

م « 1458 » اگر ركني را فراموش كند و چيزي را كه پس از آن است و ركن نيست بجا آورد؛ براي نمونه، پيش از آن كه دو سجده را انجام دهد تشهد بخواند، لازم است ركن را آورد و آنچه را به اشتباه پيش از آن خوانده است، دوباره بياورد.

م « 1459 » اگر چيزي را كه ركن نيست فراموش كند و پس از آن، ركني را بجا آورد؛ مانند آن‌كه حمد را فراموش كند و سرگرم ركوع شود و در ركوع به ياد آورد كه حمد را نخوانده، لازم است نماز را به همان صورت ادامه دهد و پس از نماز براي حمد فراموش شده، دو سجده‌ي سهو بجا آورد.

م « 1460 » اگر چيزي را كه ركن نيست فراموش كند و چيزي را كه پس از آن است و آن هم ركن نيست بجا آورد و هنوز وارد ركن بعد نشده آن را به ياد آورد؛ براي نمونه، تشهد را فراموش كند و تسبيحات اربعه را بخواند و هنوز وارد ركوع نشده آن را بداند، بايد آنچه را فراموش كرده بجا آورد و پس از آن، چيزي را كه پيش‌تر خوانده است دوباره بخواند، در اين‌صورت، نماز درست است و بايد براي هر واجبِ فراموش شده، دو سجده‌ي سهو بجا آورد.

م « 1461 » اگر در يك ركعت، سجده‌ي نخست را به گمان اين‌كه سجده‌ي دوم است يا سجده‌ي دوم را به گمان اين‌كه سجده‌ي نخست است بجا آورد، نماز درست است و سجده‌ي اوّل سجده‌ي نخست، و سجده‌ي دوم نيز سجده‌ي دوم وي به‌شمار مي‌آيد.

10 ـ موالات

م « 1462 » نمازگزار بايد نماز را با موالات بخواند؛ يعني كارهاي نماز؛ مانند: ركوع، سجده و تشهد را پي‌درپي بجا آورد و چيزهايي را كه در نماز مي‌خواند؛