توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 343

*********

م « 1661 » اگر پس از نماز بداند كه شكي در نماز براي او پيش آمده ولي نداند از شك‌هاي باطل بوده است يا از شك‌هاي درست و اگر از شك‌هاي درست بوده، از كدام قسم آن بوده، بايد برابر حكم شك‌هايي كه درست است و آن را احتمال مي‌داده، رفتار كند يا نماز را دوباره بخواند.

م « 1662 » كسي كه در حالت نشسته نماز مي‌خواند اگر شك كند كه بايد يك ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند يا دو ركعت نشسته، گزاردن يك ركعت در حالت نشسته بجاي يك ركعت در حالت ايستاده بسنده است و همچنين خواندن دو ركعت در حالت نشسته به‌جاي دو ركعت ايستاده كافي است.

م « 1663 » اگر نمازگزاري كه در حالت نشسته نماز مي‌خواند، ميان دو و سه شك نمايد، بايد يك ركعت نماز احتياط نشسته بخواند و در شك ميان سه و چهار، دو ركعت نشسته بخواند و در شك ميان دو، سه و چهار، يك نماز دو ركعتي نشسته بجا آورد و در شك ميان دو و چهار، دو ركعت نشسته بخواند.

م « 1664 » كسي كه نماز را نشسته مي‌خواند، اگر تنها هنگام خواندن نماز احتياط بتواند بايستد، مانند كسي كه نماز را ايستاده مي‌خواند رفتار كند.

م « 1665 » كسي كه ايستاده نماز مي‌خواند، اگر هنگام خواندن نماز احتياط از ايستادن ناتوان شود، نماز احتياط را مانند كسي كه نماز را نشسته مي‌خواند بجا آورد؛ مگر اين كه از ايستادن در همه‌ي وقت نماز ناتوان نباشد، و اگر سپس بتواند همه‌ي نماز احتياط را در وقت به حالت ايستاده بخواند، بايد نماز احتياط را دوباره و به صورت ايستاده بخواند.

نماز احتياط

اشاره

م « 1666 » كسي كه نماز احتياط بر او واجب است بايد بي‌درنگ پس از سلام، نماز احتياط را نيّت كند، تكبير، حمد، ركوع و دو سجده را پي‌درپي انجام دهد؛ پس