توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 345

*********

دو و چهار، دو ركعت نماز احتياط ايستاده خوانده باشد و سپس بداند نماز را سه ركعت خوانده و كاري كه با نماز ناسازگار است، انجام نداده باشد، بايد كاستي دانسته شده‌ي آن را به نماز پيوست نمايد و نيازي به خواندن دوباره‌ي نماز نيست.

م « 1673 » اگر پس از خواندن نماز احتياط بداند كاستي نماز بيش‌تر از نماز احتياط است و پس از نماز احتياط، كاري كه نماز را باطل مي‌كند انجام نداده باشد، بايد كاستي نماز را بجا آورد و لازم نيست نماز را دوباره بخواند؛ مانند آن‌كه در شك ميان دو و سه يا سه و چهار، يك ركعت نماز احتياط ايستاده خوانده باشد و بعد بداند نماز را دو ركعت خوانده است، و كاري كه نماز را باطل مي‌كند انجام نداده باشد؛ مانند آن كه پشت به قبله نكرده باشد، بايد يك ركعت نماز احتياط ديگر به آن بيفزايد و لازم نيست نماز را دوباره بخواند و اگر كاري كه نماز را باطل مي‌كند انجام داده باشد، بايد دو ركعت كاستي نماز را بجا آورد و همچنين نماز را دوباره بخواند.

م « 1674 » اگر ميان دو، سه و چهار شك كند و پس از خواندن دو ركعت نماز احتياط در حالت ايستاده به ياد آورد كه نماز را دو ركعت خوانده است، نياز نيست ديگر دو ركعت نماز احتياط در حالت نشسته بخواند.

دانستن اندازه‌ي كاستي نماز در نماز احتياط

م « 1675 » اگر هنگام خواندن نماز احتياط، اندازه‌ي كاستي ركعت‌هاي نماز را بداند، مي‌تواند يكي از گزينه‌هاي زير را داشته باشد:

الف ـ نماز احتياط در شماره‌ي ركعت‌ها و چگونگي آن ـ ايستاده يا نشسته ـ با اندازه‌ي كاستي ركعت‌هاي نماز يكنواخت است، مانند آن‌كه در نماز، شك ميان سه و چهار نمايد و هنگامي كه يك ركعت نماز احتياط ايستاده را مي‌خواند بيابد كه نماز سه ركعت بوده است، تنها اگر يك ركعت نماز احتياط را به پايان برساند، بسنده است.