توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 39

*********

جوشيدن خرما، مَويز و كشمش

م « 129 » جوشيده‌ي خرما، مويز و كشمش يا آب آن؛ هرگونه كه به جوش آمده باشد، پاك و خوردن آن حلال است؛ خواه تنها به جوش آيد يا با هم يا در غذا.

م « 130 » اگر پس از جوش آمدن مواد ياد شده آشكار شود كه مست كننده است، نجس شمرده مي‌شود و خوردن آن حرام است.

10 ـ آب‌جو(فقّاع)

اشاره

فُقّاع، آبي است كه به شيوه‌ي ويژه‌اي از جو گرفته مي‌شود و در فارسي به آن «آب‌جو» مي‌گويند؛ چنانچه مست كننده باشد، نجس و خوردن آن حرام است.

م « 131 » آبي كه از جو گرفته مي‌شود و به آن «ماء الشعير» مي‌گويند؛ چنانچه مست‌كننده نباشد، پاك و خوردن آن حلال است.

*********

موارد چهارگانه‌ي غير نجس

1ـ عرق جنب از حرام

م « 132 » عرق جنب از حرام عرقي است كه در هنگام جنابت از حرام يا پس از آن تا پيش از غسل جنابت از بدن بيرون مي‌آيد؛ خواه جنابت از زن باشد يا مرد، به جماع باشد يا استمنا، به زنا باشد يا لواط يا نزديكي با حيوان، زن در عادت ماهيانه باشد يا در نفاس، در احرام باشد يا در روزه‌ي ماه مبارك رمضان، عرق، داراي رطوبت باشد يا خشك شده باشد، در هر صورت، نجس نيست و با بدن يا لباسي كه به آن آلوده شده است مي‌توان نماز خواند؛ اگرچه نماز گزاردن در آن كراهت دارد.

م « 133 » كسي كه ابتدا از حلال و سپس از حرام جنب شود، همين حكم را دارد و در صورتي كه با آن بدن و لباس نماز بخواند، كراهت ندارد.

م « 134 » اگر وظيفه‌ي كسي كه از حرام جنب شده است تيمم باشد، عرق پس از تيمّم چنين حكمي را ندارد.