توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 40

*********

م « 135 » چنين كسي اگر خواست با آب قليل غسل نمايد، لازم نيست با آب سرد و ملايم غسل كند تا تن وي در هنگام غسل عرق نكند؛ چرا كه عرق جنب از حرام نجس نيست.

2ـ عرق حيوان نجاست‌خوار

م « 136 » عرق بدن حيوان نجاست‌خوار ـ كه به خوردن نجاست انسان يا نجاست ديگري؛ مانند: خون يا فضولات نجس عادت كرده است؛ به‌گونه‌اي كه خوراك خود را هر چه بيش‌تر از نجاست قرار مي‌دهد ـ نجس نيست؛ خواه شتر باشد يا حيواني ديگر. همه‌ي جانوران در اين حكم يكسان هستند؛ هرچند پرهيز از عرق آن پسنديده است.

3ـ خلط‌هاي غير آلوده به خون

م « 137 » چرك و خلط غليظي كه از بيني يا گلو مي‌آيد، اگر همراه خون نباشد، پاك است و در صورتي كه به خون آلوده باشد، تنها همان مقدار آلوده به خون، نجس مي‌باشد، ولي اگر غليظ نيست و روان است؛ چنانچه همراه خون باشد، همه‌ي آن نجس است.

م « 138 » جايي كه بيرون از دهان يا بيني است، اگر با خلط غليظي آلوده گردد و اطمينان يابد كه خوني به همراه آن بوده، نجس است.

4ـ تماس چيزي با درون بدن انسان

م « 139 » هر چيزي كه هنگام بيرون آمدن از بدن به نجاست آلوده نيست پاك است و احتمال يا اطمينان برخورد با نجس در درون بدن، سبب نجاست آن نمي‌شود؛ خواه آن چيز درون بدن بوده باشد و از آن بيرون آيد؛ مانند: انگل، كرم يا آب دهان و بيني و خواه از بيرون به درون برسد و سپس بيرون رود؛ مانند: سرنگ، چاقو و وسيله‌ي اِماله.