توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 426

*********

نماز قضا

اشاره

م « 2085 » كسي كه نماز واجب روزانه‌ي خود را در وقت آن نخوانده، لازم است قضاي آن را بجا آورد؛ هرچند در همه‌ي وقت نماز، خواب مانده باشد يا به‌خاطر بي‌هوشي يا بيماري يا چيز ديگري نماز نخوانده باشد. همچنين است هر نماز واجب ديگري كه آن را در وقت خود نخوانده؛ حتي نمازي كه در وقت معيني به نذر بر او واجب شده است.

م « 2086 » نمازهاي يوميه‌اي كه زن در حال حيض يا نفاس نخوانده است، قضا ندارد و همچنين نماز عيد فطر و قربان نيز همين حكم را دارد.

م « 2087 » اگر پس از وقت نماز بداند نمازي كه خوانده باطل بوده، لازم است قضاي آن را بخواند.

م « 2088 » لازم است در خواندن نماز قضا كوتاهي نشود؛ هرچند مي‌توان تا پيش از تنگي وقت آن را به تاخير انداخت.

م « 2089 » قضاي نمازهاي جهري و آشكار بايد بلند خوانده شود و نمازهاي اخفاتي و آهسته نيز واجب است آهسته خوانده شود و بلند يا آهسته خواندن قضاي نافله نيز مانند همان است، پس قضاي نافله‌هاي ظهر و عصر، آهسته و قضاي نافله‌ي‌هاي صبح، مغرب و عشا، بلند خوانده مي‌شود.