توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 48

*********

چهارم ـ پس از شست‌وشو، ذرّه‌اي نجاست در آن نماند؛ ولي اگر بو يا رنگ يا مزه‌ي نجاست در آن بماند، اشكال ندارد.

گونه‌هاي آب

آب بر دو گونه است: مطلق و مضاف. آب مطلق با چيزي آميخته نشده و آب مضاف با چيز ديگري همراه است؛ خواه با آن هم‌جنس نباشد؛ مانند: آب گوشت و خواه هم‌جنس باشد؛ مانند: آب ميوه و گلاب.

مضاف بودن آب در فقه، همچون اضافه‌ي ادبي نيست و اضافه شدن واژه‌ي «آب» به يك ظرف مانند ليوان، اضافه‌ي ادبي است كه غير از اضافه‌ي باب فقه است؛ براي نمونه، آب ليوان، آب شير يا حوض و دريا كه همان آب مطلق است و در يك ظرف قرار دارد، همچون آب گوشت يا آب ميوه كه مضاف است نمي‌باشد.

ويژگي‌ها و احكام آب مطلق

اشاره

م « 173 » آب مطلق و مضاف پاك است، مگر آن‌كه آب مضاف با نجاست برخورد كند يا آب مطلق در برخورد با نجاست، شرايط نجس بودن را كه خواهد آمد به خود بگيرد.

م « 174 » آب كر، جاري، باران و چاه، گذشته از پاك بودن، پاك كننده نيز هست.

م « 175 » آب قليل، پاك و پاك‌كننده است، مگر آن‌كه نجاستي به آن برسد.

م « 176 » آب مضاف پاك كننده نيست و اگر نجاستي به آن برسد، نجس مي‌شود.

م « 177 » همان‌گونه كه گذشت، كثيف، امري متفاوت از نجس است و ممكن است چيزي كثيف باشد، ولي نجس نباشد؛ مانند: عرق بدن، يا چيزي نجس باشد،