توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 617

*********

21 ـ مُساقات (باغ‌داري مشاعي)

اشاره

م « 430 » معامله به شيوه‌ي مساقات چنين است كه كسي درخت‌هاي ميوه‌اي را كه مالك اصل يا برداشت آن است يا آن‌ها زيردست اوست، تا مدّت معيني به ديگري واگذار كند تا آن‌ها را پرورش دهد و به اندازه‌ي مشاع، برابر قرارداد از ميوه‌ي آن بردارد.

شرايط مساقات

م « 431 » در مساقات، مالك و كسي كه نگه‌داري درخت را به عهده مي‌گيرد، بايد بالغ و عاقل باشند و كسي آن‌ها را وادار به مساقات نكرده باشد و نيز مالك بايد سفيه نباشد؛ يعني مال خود را در كارهاي بيهوده به كار نگيرد و همچنين مالك نبايد ورشكسته باشد.

م « 432 » چنانچه در مساقات نياز نباشد مالك در دارايي‌هايي دست ببرد كه از آن جلوگيري شده است، ورشكسته بودن او مانع انجام مساقات نيست.

م « 433 » در مساقات، سفيه نبودن و محجور نبودن عامِل شرط نيست؛ مگر اين‌كه نياز به دست بردن او در دارايي خود باشد.