توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 750

*********

وجوهات شرعي

م « 987 » وجوهات شرعي بايد نظام‌مند و داراي انضباط مشخصي باشد و در تمام زمينه‌هاي آن از هرگونه هرج و مرج بدور باشد و نبايد از نظام خاص شرعي خود انحراف داشته باشد.

م « 988 » كساني كه وجوهات شرعي را مي‌گيرند، از مجتهدان تا نمايندگان آنان، بايد صاحب شرايط لازم علمي و داراي عدالت باشند و روند شرعي آن را در تمام سطوح رعايت نمايند.

م « 989 » وجوهات شرعي لازم است در موارد مصرف خود هزينه گردد و بايد از هزينه در غير موارد آن پرهيز شود.

م « 990 » در صورت كمبود وجوهات، لازم است به عدالت بر افراد و موارد ضروري آن تقسيم شود و گيرنده‌ي وجوهات بايد در حد توان پاسخ‌گوي نيازمندان به آن باشد.

م « 991 » لازم است وجوهات به هر شعاعي كه گرفته مي‌شود به همان شعاع توزيع گردد و نبايد مصرف آن به منطقه‌اي خاص يا به مركز بسنده شود. بنابراين، وجوهاتي كه از سراسر كشور يا دنيا به مركز مي‌رسد، بايد بر همه‌ي كشور يا دنيا توزيع گردد و نبايد مصرف آن به مركز يا برخي مناطق يا به گزاره‌هاي ويژه‌اي محدود شود.

م « 992 » مي‌توان به نمايندگاني كه وجوهات را مي‌گيرند بخشي از آن را به نظر مجتهد و در صورت نياز داد، ولي نبايد بدون تعرفه يا به‌دور از انصاف باشد.

م « 993 » نبايد نمايندگي در حوزه‌ي وجوهات به عنوان شغل يا پيشه درآيد؛ به‌گونه‌اي كه برخي مشمول و بسياري محروم از آن باشند.

م « 994 » در مصرف وجوهات بايد نظر مجتهد به‌طور مشخص اعمال گردد و نظر مجتهد؛ اگرچه مورد احترام است، در صورت هماهنگ نبودن با مسايل شرعي