توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 82

*********

پرنده پاك است، مگر آن‌كه همه‌ي غذاي آن از پودر يا شير نجس باشد.

م « 358 » هرگاه حيوان، نجاستي غير از مدفوع انسان و جانوران حرام گوشت بخورد، ادرار (بول) و مدفوع آن نجس نمي‌شود و گوشت آن حرام نيست، مگر مدفوع حيواني كه از شير خوك تغذيه نموده و با آن رشد يافته است.

12 ـ غايب شدن مسلمان

م « 359 » اگر لباس مسلمان يا چيزي مانند ظرف و فرش ـ كه در اختيار اوست ـ نجس شود و او غايب گردد و در دسترس نباشد، در صورتي كه هفت شرط زير با هم جمع گردد، نيازي به پرهيز از آن نيست و حكم پاك را دارد:

يكم ـ وي چيزي را كه لباس يا وسايل او را نجس كرده است نجس بداند؛ براي نمونه، اگر لباس خيس وي به تن كافري از اهل كتاب برخورد نمايد، ولي وي او را نجس نداند، پس از غايب شدن مسلمان و در دسترس نبودن وي، نمي‌توان آن لباس را پاك دانست.

دوم ـ وي بداند كه آن چيز نجس شده است.

سوم ـ دانسته شود كه وي چيز نجس شده را در كاري كه شرط آن پاكي است به‌كار مي‌برد؛ براي نمونه، ببيند با آن لباس نماز مي‌خواند.

چهارم ـ آن مسلمان بداند شرط كاري كه با آن انجام مي‌دهد پاكي است؛ براي نمونه، اگر نداند كه بايد لباس نمازگزار پاك باشد، نمي‌توان آن لباس را پاك دانست.

پنجم ـ به نجسي و پاكي اعتنا نمايد.

ششم ـ احتمال دهد وي آن نجس را آب كشيده است؛ بنابراين، اگر يقين داشته باشد كه مسلمان لباس نجس خود را آب نكشيده است، نبايد آن را پاك بداند.