توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 820

*********

آداب شير دادن

م « 1306 » مادر از هر كس براي شير دادن به فرزند سزاوارتر است و بهتر است كه براي شير دادن از شوهر خود مزد نگيرد، ولي شايسته است كه شوهر مزد آن را بدهد و اگر مادر بيش از دايه بخواهد مزد بگيرد، شوهر مي‌تواند بچه را به دايه بدهد و همچنين است اگر دايه به وي به رايگان شير بدهد.

م « 1307 » بر مادر واجب نيست كه به صورت رايگان يا با دريافت مزد، كودك را شير دهد، ولي در صورتي كه تغذيه‌ي وي منحصر در شير مادر باشد و امكان استفاده از شير غيرمادر وجود ندارد و يا براي كودك ضرر و زيان دارد، بر مادر واجب است خود، او را شير دهد.

م « 1308 » مادر مي‌تواند براي شير دادن مزد بخواهد و اگر بچه، مال و دارايي دارد، مزد آن بر عهده‌ي اوست و در غير اين‌صورت، بر پدر و در رتبه‌ي بعد با جد پدري است، ولي اگر آنان در قيد حيات نيستند و يا قدرت ندارند، بر مادر واجب است بچه را به گونه‌ي رايگان شير دهد يا وي، زنِ ديگري را كه بتواند به بچه شير دهد، براي او بگيرد يا اگر براي كودك زيان ندارد، از راه‌هاي ديگر؛ مانند: شير خشك، استفاده نمايد.

م « 1309 » سزاوار است مادر براي شير دادن نوزاد خود مزد نگيرد و اگر وي به‌صورت رايگان يا به مزد كم‌تر يا مساوي با ديگران به وي شير دهد، بر ديگران پيشي دارد، ولي اگر بخواهد بيش‌تر از دايه مزد بگيرد، شوهر مي‌تواند براي بچه‌ي خود دايه بگيرد.

م « 1310 » مدّت شيردادن كامل دو سال تمام است و بيست و يك ماه نيز بسنده است، ولي كم‌تر از آن بدون عذر موجّه، ظلم در حق بچه و گناه به‌شمار مي‌رود.

م « 1311 » مستحب است دايه‌اي كه براي بچه مي‌گيرند، مسلمان، شيعه‌ي دوازده امامي، داراي عقل، عفت، چهره‌ي نيكو و صفات پسنديده و از نظر