توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 845

*********

37 ـ ظهار

اشاره

م « 1422 » ظِهار آن است كه شوهر، پشت همسر خود را به پشت مادر خود تشبيه كند كه در اين صورت، همسر وي بر او حرام مي‌شود و چنانچه بخواهد به او باز گردد، لازم است كفاره بدهد.

م « 1423 » صيغه‌ي ظهار چنين است كه مرد به زن خود بگويد: «أَنْتِ» يا اگر اسم وي مريم باشد، بگويد: «مريم» يا از واژه‌هايي استفاده نمايند كه او را معين كند، استفاده نمايد؛ مانند: «زوجَتي» يا «هذِهِ»، و سپس بگويد: «عَلَيَّ كَظَهْرِ اُمّي»؛ يعني پشت تو يا مريم يا همسرم يا اين، مانند پشت مادر من است.

در صورتي كه اين معنا را به واژگان فارسي و مانند آن نيز بگويد، ظهار ثابت مي‌شود.

اقسام ظهار و شرايط آن

م « 1424 » ظهار بر دو قسم است:

يكم ـ بگويد: «پشت تو مانند پشت مادر من است»؛ در اين صورت لازم است كفّاره را پيش از نزديكي بپردازد و تا كفاره پرداخت ننمايد، نزديكي نمودن با همسر خود بر وي حرام است.