توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 882

*********

م « 1572 » قرض دهنده و قرض‌گيرنده لازم است هر دو بالغ و عاقل باشند و سفيه و نيز ممنوع از دست‌بردن در دارايي خود نباشند و همچنين بايد قرض را از روي اراده و قصد انجام دهند، نه از روي اجبار، اكراه يا شوخي.

احكام قرض

م « 1573 » اگر در قرض شرط كنند كه آن را در وقت مشخصي بپردازند، پيش از رسيدن آن وقت، لازم نيست بستان‌كار آن را از بده‌كار بپذيرد، ولي در صورتي كه قرض مدّت نداشته باشد، هرگاه بده‌كار بدهي خود را بدهد، بستان‌كار بايد آن را بپذيرد.

م « 1574 » اگر براي پرداخت قرض، مدتي قرار داده شود، بستان‌كار پيش از رسيدن آن مدت نمي‌تواند طلب خود را بخواهد، ولي اگر مدت نداشته باشد، هر وقت بخواهد مي‌تواند طلب خود را مطالبه كند.

م « 1575 » اگر براي پرداخت قرض مدتي قرار دهند؛ چنانچه تعيين مدت به درخواست بده‌كار يا به درخواست هر دو باشد، طلب‌كار پيش از پايان آن مدت نمي‌تواند طلب خود را بخواهد، ولي بده‌كار مي‌تواند هر وقت خواست قرض را بپردازد.

م « 1576 » هرگاه تعيين مدّت به درخواست طلب‌كار باشد يا براي پرداخت بدهي مدتي تعيين نشده باشد، بستان‌كار هر وقت بخواهد مي‌تواند طلب خود را مطالبه نمايد.

م « 1577 » در صورتي كه بستان‌كار حق دارد طلب خود را مطالبه كند؛ چنانچه بده‌كار بتواند در آن هنگام بدهي خود را بدهد، بايد زود آن را بپردازد و اگر آن را تأخير بيندازد، گناه كرده است.