توضیح المسائل آیت الله محمد رضا نکونام صفحه 890

*********

م « 1615 » اگر زميني را براي خاك‌سپاري مرده‌ي مسلمان يا كسي كه در حكم مسلمان است عاريه دهد و پس از خاك‌سپاري، از عاريه برگردد، نمي‌تواند عاريه گيرنده را وادار به شكافتن قبر نمايد؛ مگر آن‌كه جسم مرده به صورت كلي تجزيه شده باشد.

م « 1616 » عاريه دادن ظرف طلا و نقره براي زيور بستن اتاق اشكال ندارد، ولي براي استفاده‌ي حرام؛ مانند: قماربازي، باطل است.

م « 1617 » چيزي كه هم فايده‌ي حلال و هم حرام دارد جايز نيست با قصد فايده‌ي حرام عاريه داده شود.

م « 1618 » عاريه دادن گوسفند براي استفاده از شير و پشم آن و نيز عاريه دادن حيوان‌هاي ديگر براي سودجويي‌هاي مشروع آن؛ مانند: عاريه دادن حيوان نَر براي آبستن كردن حيوان ماده، درست است.

م « 1619 » اگر چيزي را كه عاريه گرفته است به صاحب آن يا وكيل يا سرپرست وي دهد و سپس آن چيز تلف شود، عاريه‌كننده ضامن نيست.

م « 1620 » اگر عاريه را به صورت معمول پس ندهد، ضامن است؛ براي نمونه، اگر اتومبيل عاريه‌اي را با قصد پس دادن آن در جايي پارك كند كه به صورت معمول، صاحبش در آن‌جا پارك مي‌كرده است؛ در اين صورت، چنانچه تلف شود يا كسي آن را تلف كند و يا به سرقت برود، ضامن است.

عاريه دادن ظرف نجس يا مال غصبي

م « 1621 » اگر ظرف نجسي را عاريه دهد تا در آن غذا بخورند، بايد نجس بودن آن را به كسي كه عاريه مي‌گيرد بگويد.

م « 1622 » اگر لباس نجس را براي نماز خواندن عاريه دهد، لازم نيست نجس بودن آن را آگاهي دهد.