کتابخانه بالقرآن

زندگینامه حضرت آیه الله العظمی آقای حاج سید محمد صادق روحانی (مدظلّه) صفحه 530

صفحه 530

باشد، کافی است.

واما حیوانی که از اصل خلقت گوش یا شاخ یا دم نداشته باشد پس کفایت آن در قربانی مشکل است و بنابر احتیاط اکتفاء به آنها ننماید.

3 آن که حیوان خصی یعنی اخته شده نباشد مگر در صورتی که تمکن از غیر آن نداشته باشد، واما حیوان موجوء یعنی حیوانی که رگهای خصیتین او را مالیده باشند تا فاسد شده باشد، و مرضوض یعنی حیوانی که تخمهای او را مالیده باشند پس ظاهراً کفایت می کند.

مسأله 405 اگر حیوانی را به گمان سالم بودن خرید وپس از پرداخت پول معیوت بودن او ظاهر شد ظاهر آن است که در قربانی کفایت می کند اگر چه احوط عدم کفایت آن است، وهمچنین اگر بعد از ذبح معلوم شودکه معیوب بوده.

مسأله 406 اگر حیوانی را به گمان آن که چاق است خرید وبعد از آن معلوم شد لاغری آن چه قبل از ذبح معلوم شود وچه بعد از آن در قربانی کفایت می کند.

مسأله 407 اگر حیوانی را که مکلف چاق بودن آن را نمی دانست یا خیال می کرد لاغر است خرید وذبح نمود بعد معلوم شد چاق است در صورتی که احتمال چاقی می داده وبه جهت موافقت امر الهی به امید چاق بودن، آن را ذبح کرده یا آن که اگر احتمال نمی داده جاهل به حکم یا ناسی بوده وبه جهت اطاعت فرمان الهی ذبح کرده درقربانی کفایت می کند، واگر احتمال چاقی نمی داده و از روی بی مبالاتی آن را ذبح نموده کفایت نمی کند.

مسأله 408 اگر حیوان واجد شرائط پیدا نکردمثل آن که

حیوان موجود لاغر باشد یا خصی یا لنگ ظاهر یاکور ظاهر یا مریض ظاهر المرض یا شاخ داخل آن بریده باشد. ویا عیب دیگری دارد ظاهراً در قربانی کفایت می کند.

مصرف قربانی

مسأله 409 در قربانی لازم نیست سه قسمت کند،یک ثلث را به عنوان صدقه به فقیر، ویک ثلث آن را به عنوان هدیه به برادران دینی بدهد، واز یک ثلث دیگر خود بخورد، بلکه این عمل مستحب است و در عمل به استحباب سه قسمت کردن به طور مساوی لازم نیست،بلکه همین قدر مقداری از آن را صدقه بدهد، ومقداری را به برادران دینی هدیه، واز مقداری خود بخورد کفایت می کند، بلکه خوردن خودش هم معتبر نیست بنابراین در امتثال این امر الهی همین قدر که ذبح نمود حیوان را کافی است وکشته را هر عملی با آن انجام دهد مانعی ندارد، بلی ظاهر این است که اگر بخواهد او را بفروشد صحیح نیست.