کتابخانه بالقرآن

رساله توضیح المسائل مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی آقای حاج وحید خراسانی (مدظلّه) صفحه 772

صفحه 772

رجوع به کفایت، یعنی این که پس از بازگشت از حج به مالی که دارد، یا به کار و کسبی که می تواند بکند متمکّن از تأمین هزینه زندگی خود و عائله اش به طور مناسب با حال و شأنش باشد.

بنا بر این اگر مالی داشته باشد که وافی به هزینه حج است، ولی آن مال وسیله امرار معاش و تهیه هزینه زندگی خود و عائله اش باشد و

نتواند از راه دیگری به طور مناسب شأنش امرار معاش نماید، حج بر او واجب نیست.

و واجب نیست برای رفتن به حج، لوازم ضروری زندگی خود، مانند خانه مسکونی مناسب شأن و اثاث و لوازم آن را بفروشد و همچنین واجب نیست ابزار صنعت خود را که برای تهیه هزینه زندگی به آن نیاز دارد بفروشد و همچنین است هر چیزی که انسان به آن نیاز دارد و صرف آن در حج موجب عسر دشواری و حرج در زندگی می شود.

مسأله 20

هرگاه مالی داشته باشد که فروش آن برای حج به دلیل نیازی که به آن مال دارد لازم نباشد، ولی بعد نیازش برطرف شود، باید آن را بفروشد، بنا بر این اگر نیاز زن به زیورآلاتی که لازم داشته، به جهت بزرگسالی یا غیر آن برطرف شود، چنانچه رفتن به حج متوقف بر فروش آن باشد باید بفروشد.

مسأله 21

چنانچه شخص خانه ملکی داشته باشد و بتواند در خانه دیگری بدون حرج زندگی کند مثل آن که خانه وقفی باشد که وقفش شامل او بشود در صورتی که با فروش آن اگر چه به ضمیمه مالی که خود دارد بتواند حج نماید، احتیاط واجب آن است که خانه را بفروشد و اما غیر منزل مانند کتابهای علمی و غیر آن از آنچه در زندگی خود به آن نیاز دارد و مثل فرض مذکور در منزل است، در صورتی که بدون فروش آنها نتواند به حج برود، اقوی آن است که فروش آنها واجب است.

مسأله 22

اگر به اندازه هزینه حج مال دارد، ولی احتیاج به ازدواج یا خرید خانه مسکونی یا غیر آنها دارد، چنانچه هزینه کردن آن مال برای حج موجب حرج بر او باشد، حج بر او واجب نیست و گرنه واجب است.