کتابخانه بالقرآن

رساله توضیح المسائل مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی آقای حاج وحید خراسانی (مدظلّه) صفحه 947

صفحه 947

7 وقتی به جایگاه خود برگشت بگوید:

«اَللَّهُمَّ بِکَ وَثِقْتُ وَعَلَیکَ تَوَکَّلْتُ فَنِعْمَ الرَّبُ وَنِعمَ المَوْلَی وَنِعْمَ النَّصِیرُ».

آداب قربانی

قربانی مستحباتی دارد که از آن جمله است:

1 آن که قربانی شتر، با عجز از آن گاو و با عجز از آن گوسفند نر باشد.

2 آن که قربانی چاق باشد.

3 آن که در وقت کشتن قربانی بگوید:

«وَجَّهْتُ وَجْهِی لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَالأرْضَ حَنِیفاً وَمَا أَنَا مِنَ المُشْرِکِینَ لا شَرِیکَ لَهُ وَبِذَلِکَ اُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ المُسْلِمِینَ اَللَّهُمَّ مِنْکَ وَ لَکَ بِسْمِ اللهِ واللهُ أَکْبَرُ اَللَّهُمَّ تَقَّبَلْ مِنِّی».

4 آن که خودش قربانیش را بکشد و اگر متمکّن نبود خود کارد را به دست گیرد و ذابح او در این امر دست او را گرفته، قربانی را بکشد و بنا بر آنچه در بعضی از روایات آمده مستحب است شاهد و ناظر کشتن قربانی اش باشد و می تواند دستش را روی

دست ذابح بگذارد.