رساله توضیح المسائل آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دام ظله) صفحه 378

شیر دادن (رضاع)

اشاره

مسأله 2108 هرگاه زنی کودکی را با شرایطی که در مسائل آینده گفته می شود شیر دهد، آن زن به حکم مادر اوست و آن مرد که شیر مربوط به اوست به حکم پدر او، پدر آن مرد به حکم جد و مادرش به حکم جدّه و برادرش عمو و خواهرش عمّه و فرزندانش برادر و خواهر او محسوب می شوند، همچنین پدر آن زن به حکم جدّ مادری و مادرش جدّه مادری و برادرش دایی و خواهرش خاله، همچنین دختری را که زن شیر داده بر شوهر او حرام است (به شرط این که با آن زن نزدیکی کرده باشد) و نیز انسان نمی تواند با مادر رضاعی زن خود ازدواج کند زیرا به حکم مادر زن اوست.

و به عبارت دیگر هنگامی که بچّه ای را با شرایطی که می آید شیر دهد آن بچّه به این عدّه محرم می شود:

1 خود آن زن و او را مادر رضاعی می گویند.

2 شوهر آن زن که شیر مربوط به اوست و او را پدر رضاعی گویند.

3 پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعی او باشند.

4 بچّه هایی که از آن زن به دنیا آمده اند یا به دنیا می آیند.

5 بچّه های

اولاد آن زن هر چه پایین روند چه از اولاد او به دنیا آمده، یا اولاد او آنها را شیر داده باشند.

6 خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعی باشند.