رساله توضیح المسائل مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی آقای حاج سید محمد صادق روحانی (مدظلّه) صفحه 218

مسأله 1590 اگر بی اختیار منی از او بیرون آید روزه اش باطل نیست. ولی اگر کاری کند که به اختیار منی از او بیرون آید چنانچه احتمال بدهد خروج منی را به واسطه آن کار روزه اش باطل می شود واگر اطمینان داشته که خارج نمی شود روزه باطل نمی شود.

مسأله 1591 هرگاه روزه دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم می شود یعنی در خواب منی از او بیرون می آید واجب نیست نخوابیدن

واگر بخوابد روزه اش باطل نمی شود.

مسأله 1592 اگر روزه دار در حال بیرون آمدن منی از خواب بیدار شود، واجب نیست از بیرون آمدن جلوگیری کند.

مسأله 1593 روزه داری که محتلم شده، می تواند بول کند وبه دستوری که در صفحه 13 گفته شد استبراء نماید. اگرچه بداند به واسطه بول یا استبراء کردن باقی مانده منی از مجری بیرون می آید.

مسأله 1594 روزه داری که محتلم شده اگر بداند منی در مجری مانده ودر صورتی که پیش از غسل بول نکند بعد از غسل منی از او بیرون می آید لازم نیست پیش از غسل بول کند.

مسأله 1595 کسی که می داند که اگر عمدا منی از خود بیرون آورد، روزه اشباطل می شود، در صورتی که به قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی وشوخی کند، اگر چه منی از او بیرون نیاید، روزه اش باطل می شود.

مسأله 1596 اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی وشوخی کند چنانچه اطمینان دارد که منی از او خارج نمی شود، اگرچه اتفاقا منی بیرون آید روزه او صحیح است ولی اگر اطمینان ندارد در صورتی که منی از او بیرون آید، روزه اش باطل است.

4 دروغ بستن به خدا وپیغمبر

مسأله 1597 اگر روزه دار به گفتن یا نوشتن یا به اشاره ومانند اینها به خدا وپیغمبران وجانشینان پیغمبران عمدا نسبت دروغ بدهد معصیت کرده ولی روزه او باطل نمی شود.