رساله توضیح المسائل مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی آقای حاج سید محمد صادق روحانی (مدظلّه) صفحه 225

مسأله 1646 اماله کردن با چیز روان اگرچه از روی ناچاری وبرای معالجه باشد روزه را باطل می کند.

9 قی کردن

مسأله 1647 هرگاه روزه دار عمدا قی کند اگرچه به واسطه مرض ومانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل می شود ولی اگر سهوا یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.

مسأله 1648 اگر در شب چیزی بخورد که می داند به واسطه خوردن آن، در روز بی اختیار قی می کند، روزه اش صحیح است ولو قی بکند.

مسأله 1649 اگر روزه دار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنانچه برای او ضرر ومشقت نداشته باشد، باید خودداری نماید.

مسأله 1650 اگر مگس در گلوی روزه دار برود، چنانچه ممکن باشد، باید آن را بیرون آورد وروزه او باطل نمی شود، ولی اگر بداند که به واسطه بیرون آوردن آن، قی می کند واجب نیست بیرون آورد وروزه او صحیح است.

مسأله 1651 اگر سهوا چیزی را فرو ببرد وپیش از رسیدن به شکم یادش بیاید که روزه است چنانچه ممکن باشد، لازم است آن را بیرون آورد وروز او صحیح است.

مسأله 1652 اگر یقین داشته باشد که به واسطه آروغ زدن، چیزی از گلو بیرون می آید، نباید عمدا آروغ بزند ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.

مسأله 1653 اگر آروغ بزند وچیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد واگر بی اختیار فرو رود، روزه اش صحیح است.

احکام چیزهایی که روزه را باطل می کند