رساله توضیح المسائل مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی آقای حاج سید محمد صادق روحانی (مدظلّه) صفحه 233

مسأله 1708 اگر مرض انسان چند سال طول بکشد، بعد از آنکه خوب شدباید قضای رمضان آخر را بگیرد وبرای هر روز از سالهای پیش یک مد که تقریباده سیر است، طعام یعنی گندم یا جو ومانند اینها به فقیر بدهد.

مسأله 1709 کسی که باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد، می تواندکفاره چند روز را به یک فقیر بدهد.

مسأله 1710 اگر قضای روزه رمضان را چند سال تأخیر بیندازد، باید قضاء را بگیرد وبرای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد.

مسأله 1711 اگر روزه رمضلان را عمدا نگیرد، باید قضای آن را بجا آورد وبرای هر روز دو ماه روزه بگیرد، یا به شصت فقیر طعام بدهد، یا یک بنده آزاد کند و چنانچه تا رمضان آینده قضای آن روزه را بجا نیاورد، بنا بر احتیاط برای هر روز یک مد طعام لازم است.

مسأله 1712 اگر روزه رمضان را عمدا نگیرد ودر روز، مکرر جماع کند یا استمناء نماید واگر چند مرتبه کار دیگری که روزه را باطل می کند انجام دهد،مثلا چند مرتبه غذا بخورد، یک کفاره کافی است.

مسأله 1713 بعد از مرگ پدر ومادر پسر بزرگتر

باید قضای نماز وروزه آنان را به تفصیلی که در صفحه 225 گفته شد بجا آورد.

مسأله 1714 اگر پدر ومادر غیر از روزه رمضان، روزه واجب دیگری را مانند روزه نذر نگرفته باشند، باید پسر بزرگتر قضاء نماید.

احکام روزه مسافر

مسأله 1715 مسافری که باید نمازهای چهار رکعتی را در سفر دورکعت بخواند، نباید روزه بگیرد ومسافری که نمازش را تمام می خواند، مثل کسی که شغلش مسافرت، یا سفر او سفر معصیت است، باید در سفر روزه بگیرد.