رساله توضیح المسائل مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی آقای حاج سید محمد صادق روحانی (مدظلّه) صفحه 308

احکام قرض

قرض دادن از کارهای مستحبی است که در آیات قرآن واخبار راجع به آن زیاد سفارش شده است، از پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده که هر کسی به برادر مسلمان خود قرض بدهد مال او زیاد می شود وملائکه بر او رحمت می فرستد واگر با بدهکار خود مدارا کند، بدون حساب و به سرعت از صراط می گذارد. وکسی که برادر مسلمانش از او قرض بخواهد وندهد، بهشت بر او حرام می شود.

مسأله 2268 در قرض لازم نیست صیغه بخوانند بلکه اگر چیزی رابه نیت قرض به کسی بدهد واو هم به همین قصد بگیرد، صحیح است.

مسأله 2269 اگر موعد پرداخت برسد وبدهکار بدهی خود را بدهد، طلبکار باید قبول نماید.

مسأله 2270 اگر در صیغه قرض برای پرداخت آن مدتی قرار دهند، جائز نیست که طلبکار پیش از تمام شدن آن مدت طلب خود را مطالبه کند ولی اگر مدت نداشته باشد، طلبکار هر وقت بخواهد، می تواند طلب خود را مطالبه نماید.

مسأله 2271 اگر طلبکار طلب خود را مطالبه کند چنانچه بدهکار بتواند بدهی خود را بدهد، باید فورا آن را بپردازد واگر تأخیر بیندازد گناهکار است.

مسأله 2272 اگر بدهکار غیر از خانه ای که در آن نشسته واثاثیه منزل وچیزهای دیگری که به آنها احتیاج دارد، چیزی نداشته باشد، طلبکار نمی تواند طلب خود را از

او مطالبه نماید، بلکه باید صبر کند تا بتواند بدهی خود را بدهد.

مسأله 2273 کسی که بدهکار است ونمی تواند بدهی خود را بدهد، چنانچه بتواند کاسبی لایق به شأن خود کند، باید کسب کند وبدهی خود را بدهد.

مسأله 2274 کسی که دسترس به طلبکار خود ندارد، چنانچه امید نداشته باشد که او را پیدا کند، باید طلب او را به فقیر صدقه بدهد.