یکدوره فقه کامل فارسی صفحه 135

دیگری باشد و خواب میان دو کنیز و مکروه است این در ازاد

باب چهارم در کفاءت‌

یعنی همسری و مراد بان برابری است در اسلام و ایمان نه در نسب و شرف و حریّت از برای انکه حضرت رسالت ص فرموده‌اند که مومنین بعضی از ایشان کفو بعضی‌اند در عقد نکاح همچنانکه کفواند در خونها و ان شرط است در نکاح پس جائز نیست تزویج زن مومنه الّا بمومن و جائز است مومن را تزویج بهر که خواهد از زنان مسلمان و تزویج بزن مخالفه مکروه است و جائز نیست تزویج بکافره حربیه باجماع و باهل کتاب خلافست اقرب انست که جائز است متعه خاصه و نگهداشتن زنیکه در حین کفر زوجه او بوده باشد از اهل کتاب نه حربیات و مراد باهل کتاب یهود و نصاری و مجوس‌اند و بحربیّه کافره غیر ازینسه طائفه و همچنین جائز نیست تزویج بزن ناصبیّه که اظهار عداوت اهل البیت ع کند و جائز است حر را که تزویج کند بکنیز و حره را که تزویج کند بغلام و همچنین زن بزرگ نسب را که تزویج کند بفرومایه همچو هاشمیه و علویه بغیر اینها و شرط نیست قادر بودن مرد بر نفقه نزد اکثر و زنرا خیار فسخ نیست بسبب عجز او بمذهب اصح و همچنین اگر بعد از نکاح عاجز گردد از نفقه و مکروه است تزویج بفاسق خصوصا شارب الخمر و اگر بعد از عقد داند که زوجه زانیه بوده او را فسخ نباشد پیش از دخول نزد اکثر و اگر نسبت کند خود را بقبیله پس ظاهر شد که نه از انقبیله است اقرب انست که زوجه را فسخ نیست‌

باب پنجم در محرمات‌

اشاره

یعنی زنانیکه حرامست نکاح ایشان و حرمت دائمی است یا غیر دائمی و سبب حرمت دائمی نسبت است یا سبب‌

قسم اوّل نسبت است‌

و نسبت موجب حرمت دائمیست در غیر از فرزندان عمها و خالها پس حرامست بر مرد اصول او که انمادر است و هر زنیکه نسب مرد باو رسد از جانب پدر یا مادر یا هر دو و فروع او که اندختر است و هر زنیکه نسبت او بان مرد رسد از جانب پدر یا مادر یا هر دو و فروع اصل اوّل که خواهر است و دختر او و هر زنیکه نسبت او بخواهر رسد و فروع اوّل از هر اصلی و اگر چه بالا رود ان اصل که ان عمه است و خاله از فرع اصل دوّم و عمه پدر یا مادر و همچنین خاله از فرع اصل سوّم و عمه جد و جده و همچنین از فرع اصل چهارم و همچنین هر چند بالا رود و بتفصیل هفت است مادر و هر چند بالا رود و دختر و هر چند پائین رود و خواهر هر چند پائین رود و عمها و هر چند بالا رود و خالها و هر چند بالا رود و دخترهای برادر و دخترهای خواهر هر چند پائین روند و حرامست بر زنان مثل اینها از مردان همچو پدران هر چند بالا رود و پسران هر چند زیر روند و برادر و پسران برادر و پسران خواهر و عمها و خالها و هر چند بالا روند خواه انکه این نسبت از نکاح صحیح باشد یا از شبهه یا از زنا و اگر چه نسب بزنا شرعا معتبر نیست و حرام نیست اولاد عم و عمه و خال و خاله‌

قسم دوّم سبب است‌

اشاره

و انشش است رضاع و مصاهرت و تزویج و زنا و مانند ان و لعان و قذف‌

بحث اوّل در رضاعست‌

اشاره

یعنی شیر خوردن و حرام میشود برضاع مثل انکس که حرامست بنسب به پنج شرط اوّل انکه شیر از نکاح باشد پس اگر شیر دراید بی حمل یا از زنا موجب حرمت نشود و امّا شبهه حکم نکاح صحیح دارد و اعتباری نیست شیر حیوان را و شیر مرده را دوّم قدر است و انشبان روز است یا انچه گوشت را برویاند و استخوانرا سخت کند یا پانزده شیر خوردن و بعضی ده گفته‌اند و شرطست که هر نوبت شیر خوردن کاملی باشد بحسب عادت و در پی هم باشند بیفاصله شیری از زنی دیگر و از پستان