یکدوره فقه کامل فارسی صفحه 144

زوجه مومنه باشد و زن مسلمان را نیست که بغیر مسلمان متعه کند و حرامست متعه بزن بت پرست و زن خارجیه و ناصبیه و بکنیز کسی را که زوجه حرّه دارد بی اذن او و بدختر برادر یا دختر خواهر زوجه خود بی‌اذن زوجه پس اگر یکی از ایشانرا عقد کند بی‌اذن حرّه یا عمّه یا خاله و بعد از ان بان رضا ندهند و ابطال نمایند عقد باطل باشد و سنّت است که زوجه مومنه عفیفه و از حال زن سوال کند گاهیکه تهمتی داشته باشد پس اگر شوهر داشته باشد او را رها کند و واجب نیست او را سوال و مکروه است متعه بزانیه پس اگر متعه کند منع نماید او را از زنا و بدختر بکریکه پدر نداشته باشد یا از پدر رخصت نماید و چون او را متعه کند مکروه است بکارتش بردن سوّم مدّت و شرطست که معیّن باشد بر وجهیکه احتمال زیادت و نقصان نداشته باشد و او را حدّی نیست در زیادتی و کمی و جائز است که ابتدای ان از حین عقد باشد یا انکه مؤخّر باشد پس اگر ذکر ابتدای مدّت نکند ابتدای ان از زمان عقد باشد و اگر اصلا ذکر مدّت نکند عقد باطل باشد و بعضی گفته‌اند نکاح دائمی میشود و اگر تعیّن کند وطی یکنوبت یا دو نوبت کند و ذکر مدّت نماید صحیح باشد و زیاده از ان جائز نه و اگر ذکر مدّت نکند عقد باطل باشد و اگر با او نزدیکی ننماید تا مدّت بگذرد او را تمامی مهر باشد و از عقد او بیرون رود و اگر گوید تا بعضی روز و تعیّن ننماید که نیمه روز یا شام عقد باطل باشد چهارم مهر و ناچار است ذکر ان در عقد متعه و بی ذکر انعقد باطل است بخلاف نکاح دائمی و شرط است که ملک باشد و معلوم بکیل یا وزن یا عدد یا بمشاهده یا بوصفی که مجهول نماند و حدّی ندارد در زیادتی و کمی و بمجرّد عقد تسلیم واجب میشود پس اگر دخول کند تمامی مهر قرار گیرد اگر او درینمدت سرکشی ننموده باشد و اگر در بعضی مدّت امتناع نماید بان نسبت از مهر ساقط شود و اگر تمامی مدّترا مرد ببخشد پیش از دخول او مستحق نصف مهر شود پس اگر اوّل زن مهر را بشوهر بخشد پس مرد مدّت ببخشد رجوع کند بر زن بنصف مهر چون دخول نشده باشد و اگر ظاهر شود پیش از دخول که عقد فاسد بوده بجهة انکه او را شوهری بوده یا در عدّه بوده یا غیر ان هیچ مهر نباشد و بعد از دخول او را مهر باشد چون جاهل بوده باشد بفساد و الّا هیچ نباشد و بعضی گفته‌اند که انچه گرفته است او را باشد و تسلیم باقی واجب نباشد

باب دوّم در احکام متعه‌

همچو نکاح دائمی باشد در حرمت نسبت عقد و وطی پس هر که متعه کند با زنی حرام شود برو مادر زن هر چند بالا رود اگر چه دخول نکرده باشد و دختران زن با دخول و دختر دختر هر چند که بزیر رود و واجب نیست در عقد متعه غیر از انچه ذکر شد از مهر و مدّت و لیکن سنّت است که ذکر کنند که میان ایشان میراث نباشد و او را نفقه و سکنی نباشد و مرد را عزل رسد ازو و زن عدّه بدارد بعد از موت و هر شرطیکه جائز باشد شرعا چون در اصل عقد ذکر کنند لازم باشد نه انشرطیکه پیش از عقد یا بعد از عقد کنند مثل انکه شرط کنند که بشب بیاید یا بروز یا در وقت معیّن یا رسیدن باو یکبار باشد یا دو بار یا انکه او را بکارت نبرد یا انکه با وی دخول نکند واجبست عمل کردن پس اگر بعد از ان اجازت دهد زن که با وی دخول کند جائز باشد و جائز است عزل او بی اذن او و ولد متعه