یکدوره فقه کامل فارسی صفحه 152

واجب نباشد اجابت ان و زوج را میرسد که خادمه قدیمی او را بدیگری بدل کند بی تهمتی و از خانه جمیع خادمان او بیرون کند الّا یکی بلکه او را رسد که منع مادر و پدر او کند از انکه در خانه او در ایند و او را منع کند که بیرون رود به پیش ایشان‌

چهارم پوشش‌

و ان در تابستان پیرهنی است و شیب جامه و معجری و کفشی و زیاد شود در زمستان جبه و فی الجمله جنس لباس و قدر ان بحسب عادت اهل انشهر است چه در بلاد سرد سیر زیادتی لباس واجب است و واجب است جامه زینت اگر از اهل ان باشد و همچنین بودن ان از ابریشم و کتان و از برای خواب جامه خواب و لحاف و بالش‌

پنجم فرش‌

واجبست حصیری در تابستان و زمستان نمد و قالی اگر از اهل ان باشد و فی الجمله واجب است انچه از عادت اهل او باشد در انشهر

ششم آله پختن طعام و خوردن و آشامیدن‌

از دیگ و کفگیر و کاسه و کوزه و کفچه از سنگ یا سفال یا چوب یا مس یا اهن بحسب عادت‌

هفتم آلت پاکیزگی مثل شانه و روغن‌

و مرد را سنگ واجب نیست سرمه و بویها و او را که منع زن کند از خوردن چیزهای که بوی بد دارد مثل سیر و پیاز خام و خوردن طعامی که بان خسته شود و واجب نیست اجرت حجامت و حمام مگر در سرمای سخت‌

هشتم خانه‌ایست که لایق بزوجه باشد

از برای نشستن خواه انکه اجاره کند یا عاریه ستاند یا ملک او باشد و او را رسد که طلب خانه کند و تنها نشیند بی همخانه غیر از شوهر

تتمه واجب است که نفقه هر روز در صباح آنروز ستاند

چون چند روز یکبار تسلیم ننموده باشد و اگر قیمت ان دهد جائز باشد و اگر زوجه در اثنای روز بمیرد باز ستاند و اگر سرکشی کند باز ستاند و اگر بمیرد بعد از انکه نفقه چند روزه گرفته باشد زوج را رسد که زیادتی باز ستاند غیر از روز موت و کسوت و خانه و اسباب و الات ملک زن نمیشود و واجب نیست ملک او ساختن و اگر زوج چند مدّت نفقه ندهد در ذمّت او قرار گیرد و اگر زوجه نفقه چند مدّت بستاند و انمدّت بسر اید مالک ان شود و اگر چه از جای دیگر معاش گذرانیده باشد یا چیزی فاضل اورده باشد و اگر کسوتی بستاند از برای مدّتی و پیش از انمدّت کهنه شود عوض واجب نباشد و اگر ان بگذرد و جامه باقی باشد او را رسد که یکی دیگر طلب کند و اگر طلاق باین او بگوید کسوت و نفقه زیادتی بستاند و اگر مدّتی پیش از دخول بگذرد و او را نفقه انمدّت نباشد مگر انکه زن مهیّا بوده باشد و کاهلی از جانب شوهر باشد و اگر زوجه غائبی پیش قاضی حاضر گردد و اظهار مهیّا بودن خود از برای شوهر کند نفقه واجب نشود الّا بعد از رسانیدن خبر و قدر رسیدن زوج با وکیل او به پیش زن و اگر زن سرکش بفرمان شود نفقه واجب نشود الّا بعد از دانستن شوهر و زمان رسیدن او بر سر زن و اگر زن مرتد شود نفقه او ساقط گردد و چون توبه کند واجب شود و واجب است نفقه از برای زنی که طلاق باین داده وقتی که دعوی ابستنی کند پس اگر ظاهر شود که ابستن نبوده باز ستاند و اگر مرد عاجز شود از نفقه زنرا فسخ نکاح نرسد نزد اکثر فقها و اگر از مهر یا نفقه گذشته عاجز باشد فسخ نباشد باتّفاق و اگر زن صبر نماید و نفقه نستاند با وجود عجز شوهر نفقه ساقط نگردد و دین باشد در ذمّت او و اگر توانگر اهمال کند و نفقه نرساند اجبار کند حاکم او را اگر ابا کند حبس کند و مال او را بفروشد در وجه نفقه و اگر زوج غائب باشد و او را مال حاضر نباشد حاکم شرع بفرستد و طلب نفقه نماید و اگر متعذّر باشد زوجه را فسخ نرسد