یکدوره فقه کامل فارسی صفحه 41

پس تشهّد و سلام بگوید و بعد از سلام پانزده بار پس سجده کند و پانزده بار بخواند پس سجده کند و بگوید در سجده گریه کنان که یا جواد یا ماجد یا واحد یا احد یا صمد یا من لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد یا من هو هکذا و لا هکذا غیره اشهد انّ کلّ معبود من لدن عرشک الی قرار ارضک باطل الّا وجهک الکریم جلّ جلالک یا معزّ کلّ ذلیل و یا مذلّ کلّ عزیز تعلم کربتی فصلّ علی محمّد و اله و فرّج عنّی پس روی راست را بر زمین نهد و سه بار بخواند پس روی چپرا بر زمین نهد و سه بار بخواند امام رضا ع فرموده چون بنده این کار بکند خدایتعالی حاجت او را روا کند باید که توجّه کند در حاجت خود بمحمّد و ال محمّد علیه و علیهم السّلام و نام یکیک را ببرد پانزدهم نماز شکر است امام جعفر صادق ع فرموده که چون خدایتعالی بر بنده نعمتی ارزانی فرماید باید که دو رکعت نماز بگذارد در اوّل الحمد و قل هو اللّه بخواند و در دوّم الحمد و قل یا ایّها الکافرون و در رکوع و سجود رکعت اوّل بگوید للّه شکرا شکرا و حمدا حمدا و در رکوع و سجود رکعت دوّم بگوید الحمد للّه الّذی استجاب دعائی و اعطانی مسئلتی و امام جعفر صادق ع فرموده چون کسی در صبح و شام ایندعا بخواند بتحقیق گذارده باشد شکر نعمتی که برو ارزانی شده در انروز و دعا این است اللّهمّ ما اصبحت لی من نعمة او عافیة فی دین او دنیا فمنک وحدک لا شریک لک لک الحمد و لک الشّکر بها علیّ یا ربّ حتّی ترضی و بعد الرّضا و امام محمّد باقر ع فرموده که هر که نظر کند بکسی که ببلا و زحمتی گرفتار باشد سه بار بگوید که او نشنود الحمد للّه الّذی عافانی ممّا ابتلاه اللّه به و لو شاء فعل هرگز بان بلا گرفتار نشود شانزدهم نماز استخاره امام جعفر صادق ع فرموده که چون خواهی که کار کنی شش رقعه بستان و در سه رقعه بنویس که بسم اللّه الرّحمن الرّحیم خیرة من اللّه العزیز الحکیم لفلان بن فلانه و افعل در سه دیگر بسم اللّه الرّحمن الرّحیم خیرة من اللّه العزیز الحکیم لفلان بن فلانه لا تفعل پس بنه در زیر جای نماز و دو رکعت نماز بگذار و بعد از نماز سجده کن و در انجا صد بار بگو استخیر اللّه برحمته خیرة فی عافیة پس بنشین و بگو اللّهمّ خر لی فی جمیع اموری فی یسر منک و عافیة پس رقعها را برهم زن و یکیک بیرون اور تا بسه دفعه پس اگر هر سه افعل نوشته باشد با ان کار بکن و اگر هر سه لا تفعل نوشته ان کار را مکن و اگر بعضی افعل و بعضی لا تفعل بود رقعها را بیرون اور تا به پنج عدد و ملاحظه اکثر کرده انچنان عمل کن‌

باب چهاردهم در نماز سفر

واجب است در سفر از هر نماز چهار رکعتی دو رکعت اخرین کم کردن و بر دو رکعت اقتصار نمودن در همه جا مگر در چهار مکان مسجد مکه و مدینه و کوفه و حائر امام حسین ع که تمام گذاردن درینجایها بهتر است و همچنین ترک کردن نافلهای روز و وتیره از نافلهای شبانروزی و در انچند شرط است شرط اوّل مسافت است و انهشت فرسخ یا زیاده هر فرسخی سه میل هر میلی چهار هزار گز هر گزی بیست و چهار انگشت یا چهار فرسخ که باز گردد در انروز یا در انشبانروز که پیوسته در راه باشد و باید که بودن اینمسافت بتحقیق معلوم باشد و اگر احتمال داشته باشد که کمتر است تقصیر نکند دوّم قصد این مسافت است پس اگر قصد اینمسافت نکند و اگر چه زیاده بر ان رود نماز کم نکند همچو کسیکه در پی گریخته یا الاغ رمیده میرود و نمی