یکدوره فقه کامل فارسی صفحه 67

مالیدن و همچنین جمیع ارکان را خصوصا عراقی و یمانی و سی‌صد و شصت بار گرد براید و بخانه نزدیک رود و مکروه است در اثنای طواف سخن گفتن بغیر دعا و خواندن قران و در طواف سنّت زیاده بر هفت بار گرد برامدن و حرام است زیاده بر هفت بار در طواف واجب عمدا پس اگر بسهو ازدیاد کند سنّت است که دو هفته تمام کند و اوّل از برای طواف فرض نماز گذارد و سعی کند و بعد از ان از برای طواف سنّت نماز گذارد و اگر کم کند طواف را یا قطع کند از برای دخول خانه یا حاجتی یا حدثی پس اگر از نصف گذشته باشد باز گردد و تمام کند و اگر کمتر باشد از سر گیرد و اگر شک کند در عدد طواف بعد از برگشتن التفات نکند و در اثنای اگر در زیادتی باشد قطع کند و هیچ لازم نشود و اگر در کمی باشد از سر گیرد در واجب و در سنّت بنابر اکثر نهد و اگر بیطهارت طواف کرده باشد از سر گیرد و اگر در جامه نجس طواف کند دانسته از سر گیرد و ندانسته صحیح باشد و اگر در اثنای بداند ازاله نجاست نماید پس تمام کند و اگر فراموش کند طواف زیارترا تا با زن مجامعت کند برو واجب شود که شتری بکشد و امّا طواف نساء واجب است در هر حجی و عمره الا تمتع و اگر فراموش کند نائبی بفرستد که طواف کند و واجب است تأخیر ان از مناسک منی در حج تمتع مگر از برای عذری‌

باب پنجم در سعی میان صفا و مروه‌

و انرکنست باطل میشود حج بترک ان عمدا و اگر سهوا ترک کند قضا کند و اگر بیرون رفته باشد از مکه باز گردد و اگر نتواند نائبی بفرستد که سعی کند و واجب است در ان نیّت و ابتدا بصفا بانکه پشت پای او بانجا برسد و ضم کند بمروه بانکه انگشتان پای او بانجا برسد و هفتبار سعی نماید از صفا تا بصفا دو سعی اعتبار کند و سنّت است طهارت بحجر و دست رسانیدن و مسح کردن بعد از طواف پیش از سعی و اب خوردن از چاه زمزم و بر بدن ریختن از دلویکه برابر حجر است و بالا رفتن بر صفا و استادن بر انجا روی برکن عراقی کرده و حمد و ثنای خدایتعالی گفتن و دعا خواندن بر انجا و تکبیر و تهلیل هفتبار گفتن و دویدن بطریق دویدن شتر میانه مناره و کوچه عطارین و هموار رفتن بهر دو طرف او و دعا خواندن در میانه سعی و حرام است سعی زیاده بر هفتبار و باطل میشود اگر عمدا کند نه سهوا و بهمچنین مقدّم داشتن بر طواف عمدا پس اگر مقدّم دارد بعد از طواف از سر گیرد و اگر سهوا عدد سعی کم کند قضا کند و اگر سهوا سعی کم کرده و احلال نماید و با زن نزدیکی کند یا ناخن بچیند یا شارب را بگیرد برو گاوی باشد و اتمام سعی و جائز است قطع سعی از برای قضاء حاجت و نماز فرض و بعد از ان اتمام کند پس چون فارغشود از سعی عمره تمتع تقصیر کند و کمتر انست که پاره از موی سر ببرد یا ناخن را بچیند و سر را نتراشد و اگر بتراشد برو گوسفندی باشد و بعد از تقصیر حلال شود از هر چیزیکه ازو احرام گرفته و اگر فراموش کند تقصیر را تا که احرام بحج گیرد برو باشد ذبحی‌

باب ششم در احرام حج و وقوف بعرفات و مشعر

چون فارغشود از عمره واجب است که احرام گیرد بحج از مکه و سنّت است که هنگام زوال روز ترویه باشد در زیر نابدان و اگر فراموش کند باز گردد و اگر نتواند احرام گیرد هر جا که باشد و کیفیّت احرام چنانست که گذشت الّا انست که نیّت احرام حج کند و سنّت است که شب عرفه بمنی باشد پس برود بعرفات و توقف کند در انجا بعد از زوال تا بغروب افتاب روز عرفه و این رکنست هر که ترک کند عمدا باطلشود حج او و همچنین اگر سهوا ترک کند و مشعر نیز ترک کند و واجب است در وقوف