یکدوره فقه کامل فارسی صفحه 72

هرگاه که عارضه پیش اید جائز است که حلال شود بی‌هدی و حلال شدن او باطل نمیشود اگر ظاهر شود که از قبل او ذبح هدی نکرده‌اند

باب دهم در چیزهائی که واجب است بر محرم ترک آن‌

و ان بیست و سه چیز است اوّل صید برّ و ان حیوان وحشی است که در خشکی باشد و تخم و جوجه او در انجا باشد حرام است صید ان و کشتن و خوردن و نگاهداشتن ان و در بر او بستن و اشارت و دلالت کردن دیگر را بصید ان و تخم و جوجه صید حکم صید دارد و حرام بودن ان خاصه محرم نیست بلکه در حرم حرامست پس اگر محرمی بکشد انرا یا در حرم انرا بکشند و مردار باشد و حلال است صید حیوانات دریا و مرغ حبشی و انمرغیست خاکستر رنگ بقدر مرغ خانگی دوّم تمتع از زنانست بجماع و بوسه و بازی بشهوت و نکاح کردن از برای خود یا دیگری و بر ان گواه شدن و گواهی دادن و همین حکم دارد منی اوردن سوّم بویهاست مشک یا عبیر یا زعفران یا کافور یا غیر ان حرام است بوئیدن ان و مالیدن بر بدن یا جامه و خوردن و اگر چه در طعام باشد مگر خلوق کعبه و میوها که حلال است چهارم روغن مالیدن خواه روغنی که انرا بوی باشد یا نه باختیار پنجم پوشیدن جامه دوخته مردان را باختیار ششم پوشیدن انچه روی قدم را بپوشد همچو موزه و کفش باختیار هفتم پوشیدن انگشتری از برای زینت و جائز است از برای سنّت هشتم پوشیدن سلاح باختیار نهم پوشیدن زن زیوریرا که بان عادت نداشته باشد و جائز است پوشیدن زیور عادتی نه از برای زینت و حرام است اظهار ان بر شوهر دهم سایه کردن مرد تن درست بر خود باختیار در حالتی که راه رود و جائز است رفتن و نشستن در سایه و نشسته سایه ساختن بر خود یازدهم مرد را سر پوشیدن و اگر چه سر باب فرو بردن باشد دوازدهم زنرا روی پوشیدن بنقاب و غیر ان و جائز است که نقابی از سر فروگذارد تا بطرف بینی که بروی او نرسد سیزدهم ناخن گرفتن چهاردهم موی را از سر و بدن بردن باختیار پانزدهم کشتن جانوران بدنرا همچو شپش و کیک و مانند ان و جائز است که از موضعی بموضع دیگر برد و انداختن جائز نیست شانزدهم در چشم کشیدن سیاهی یا چیزی که او را بوی باشد هفدهم فصد و حجامت باختیار و همچنین خونرا بیرون اوردن و اگر چه بخاریدن سر و بدن باشد هجدهم حنا بستن از برای زینت نوزدهم نظر در اینه کردن بیستم جدال کردن و ان گفتن لا و اللّه و بلی و اللّه است بست و یکم دروغ گفتن و دشنام دادن بیست و دوّم بر کندن دندان بست و سوّم کندن درخت حرم و گیاه ان غیر از درخت خرما و درخت میوه و اذخر و غیر از درختی که در ملک او باشد و حدّ حرم یکفرسخ در یکفرسخ است و انرا نشانهاست‌

باب یازدهم در کفاره است‌

[فصل] اوّل در کفارات صید

بصید شتر مرغ یکبدنه یعنی شتری که در منی یا در مکه نحر نماید واجب میشود یا ببهای ان گندم بخرد و شصت مسکین را طعام دهد هر مسکینی را نیم صاع انچه فاضل اید او را باشد و اگر دریابد بر او لازم نشود چیزی یا انکه بعدد مسکینان روزه بدارد و اگر نتواند هجده روز روزه بدارد و به جوجه شتر مرغ شتر خوردی واجب میشود و بگاو وحشی و خر کور یک گاو یا انکه ببهای گاو گندم بخرد و سی مسکین را طعام بدهد هر مسکینی را نیم صاع فاضل او را باشد و انچه در باید برو لازم نباشد یا بعدد مساکین روزه بدارد پس اگر نتواند نه روز روزه بدارد و باهو یک گوسفند است یا ببهای ان گندم بخرد هر مسکینی دو مد بدهد انچه از ده مسکین فاضل اید او را باشد و برو لازم نباشد تمام کردن اگر در باید یا بعدد