یکدوره فقه کامل فارسی صفحه 76

کافران را جای ندهند و نگاه ندارند نهم انکه اعانت و همراهی مشرکان نکنند بنوشتن کتابتی و غیر ان دهم در چیزیکه نقص مسلمانان باشد مشغول نکردند همچو یاد کردن دین ایشان یا کتاب یا پیغمبر ایشان ببدی و دشنام پس اگر خدایتعالی را یا پیغمبر را یا قرانرا سبّ نمایند واجب شود قتل انکس که سبّ کرده و ذمت باطل گردد و اگر ببدی کمتر از سب یاد کنند عهد ذمت باطل گردد اگر در عقد ذمه شرط شده باشد یازدهم انکه اظهار فعل بد نکنند و اگر چه ضرری بمسلمانان نداشته باشد همچو خوک را در دار الاسلام اوردن از برای خوردن و بفاش خمر اشامیدن و نکاح محرمات کردن همچو دختر و خواهر و عمّه دوازدهم انکه احداث کلیسای ننمایند در دار الاسلام و ناقوس نزنند و کتاب خود را بلند نخوانند و خانهای خود را بلندتر از خانهای مسلمانان نسازند و ناچار است که شرط کنند در عقد ذمه انکه از مسلمانان گردند در چهار چیز لباس و موی و سواری و کنیت امّا لباس باید که لباس ایشان نه برنگ لباس مسلمانان باشد نصرانیان زنّار بالای زیر جامه بندند و غیر نصرانی وصله بدستار دوزد یا در کردن انگشتری از ارزیز یا اهن یا زنکله از گردن بیاویزد و منع ننمایند ایشان را از جامهای خوب و دستار و امّا موی باید که بتراشند موی پیش سر را و موی هر دو جانب سر از هم جدا نسازند امّا سواری باید که منع نمایند ایشانرا از اسپ خاصه و بر زین سوار نشوند و در سواری هر دو پای را از یکجانب اویزند و منع کنند ایشانرا از شمشیر بستن و سلاح پوشیدن و نگاهداشتن امّا کنیت باید که کنیتهای مسلمانان اختیار ننمایند

باب دوّم در کیفیّت جهاد

جائز نیست جهاد الّا بعد از خواندن امام یا نائب کفار را باسلام و قبول کردن احکام مگر انکه بجهة دفع باشد و چون صفها بهمرسند واجب است که بایستند و اگر چه غالب ان باشد که هلاک گردند مگر انکه دشمن زیاد از دو چندان باشند یا انکه خواهند که میل کنند از برای مصلحت جنگ یا بجهة پیوستن بگروهی دیگر و جائز است محاربه بجمیع انواع مکر بزهر و اگر مضطر گردد بان نیز جائز است و اگر زنانرا یا طفلان یا مسلمانانرا سپر خود سازند و بیکشتن انها فتح میسّر نگردد جائز باشد که انها را بکشند و بر کشنده مسلمانان دیت نباشد و برو کفارت باشد و اگر عمدا بکشد و احتراز ممکن باشد واجب شود برو قصاص و کفارت و جائز نیست کشتن دیوانگان و کودکان و زنان و اگر چه همراهی کنند مگر بضرورت و مکروه است شب غارت کردن و محاربه کردن پیش از زوال باختیار و اسپ رانی کردن و بی اذن امام یا نائب او در میدان رفتن و جائز است امام و نائب او را امان اهل حرب و صلح با ایشان و احاد مسلمانان که عاقل باشند جائز است که امان دهند احاد کفار را

باب سوّم در غنیمت‌

و انچند نوع است اوّل انچه انرا نقل میتوانکرد از نقد و اموال و اسباب اوّل از ان اجرتها و مزدها بیرون کنند و همچنین خمس را از برای ارباب ان و انچه امام از برای خود بگزیند و باقی را قسمت نمایند میان کسانیکه بجنگ حاضر شده باشند و اگر چه جنگ نکرده باشند و هیچکس را تفضیل بر دیگری ننهند و پیاده را یکبخش بدهند و سوار یک اسپ دو بخش و صاحب اسپ زیاده بر یکی دو سهم خواه انکه در خشکی جنگ کرده باشند یا در دریا که احتیاج باسپ نباشد و بندگان و زنان و کفار را هیچ بخش ندهند و همچنین اعراب بیابان‌نشین و اگر چه