یکدوره فقه کامل فارسی صفحه 9

و بیست و سیّم رمضان و شب عید رمضان و روز هر دو عید و شب نیمه رجب و نیمه شعبان و روز مبعث یعنی روزیکه جناب رسالت پناه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم پیغمبر شده و ان بیست و هفتم رجب است و روز غدیر یعنی روزیکه حضرت رسالت پناه حضرت امیر المؤمنین علی را علیهما السّلام وصی و خلیفه خود گردانیده و ان هجدهم ذی الحجه است و روز مباهله یعنی بیست و چهارم ذی الحجه و روز نوروز و از برای احرام گرفتن و طواف خانه کعبه کردن و زیارت پیغمبر صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و زیارت ائمّه معصومین علیهم السّلام و در حرم مکه رفتن و در شهر مدینه و کعبه و مسجد پیغمبر رفتن و از برای گذاردن نماز حاجت و نماز استخاره و قضای نماز و گرفتن افتاب چون تمامی قرص گرفته باشد و او بعمدا نماز ترک کرده باشد و از برای توبه از فسق یا کفر و رفتن بدیدن کسی که سه روز باشد که او را از دار اویخته باشند بوجه شرع و غسل طفل چون از مادر متولّد شود و غسلیکه از برای زمانست در ان زمان کنند و غسلیکه از برای فعلست همچو احرام بستن و در مکه و مدینه رفتن پیش از ان فعل کنند الّا غسل توبه و بدیدن اویخته رفتن که بعد از انها کنند و هرگاه که بعضی از این اسباب جمعشوند از برای هر یک غسلی باید کرد و یکغسل کافی نباشد

فصل هشتم در جنابت و احکام آن‌

بدانکه جنابت حاصلمیشود بانزال منی مرد و زن را در خواب و بیداری و بدخول حشفه در پیش یا پس و اگر چه انزال نشود و مفعول مرد باشد یا زن حکم فاعل دارد و در جنابت اگر چه حشفه افتاده باشد بدخول مقدار حشفه جنابت حاصلشود و بدخول حشفه در فرج حیوانات بی انزال احتیاط انست که غسل کند و اگر کسی بر بدن یا جامه خاص خود منی یابد غسل کرده قضا کند هر نمازیرا که نتواند بود که مقدّم بر جنابت باشد و اگر منی بر جامه مشترک یابد غسل بر هیچیک واجب نگردد و لیکن سنت است هر یک را که غسل کنند و حرامست بر جنب نماز و طواف خانه کعبه و دست یا عضوی دیگر بر نوشته قران نهادن و همچنین بر نام خداوند تعالی و نام انبیا و ائمّه علیهم السّلام و خواندن سورهای عزائم یا پاره از ان و اگر چه بسم اللّه باشد به نیّت انکه از سوره عزیمتست و در مسجد مکه و مدینه رفتن و در باقی مساجد درنگ کردن یا چیزی نهادن و روا باشد چیزی از انجا برداشتن و مکروه است او را خواندن زیاده بر هفت ایه از قران غیر از سوره عزائم و دست یا عضوی دیگر بر حاشیه قران نهادن و برداشتن قران و خواب کردن جنب پیش از وضو و خوردن و اشامیدن پیش از مضمضه و استنشاق و حنا بر دست و پا نهادن‌

فصل نهم در کیفیّت غسل‌

و اندو نوعست غسل ترتیب و غسل ارتماس و شبه ان و در هر یک واجبست نیّت و انقصد معنی اینعبارتست که غسل میکنم از برای برداشتن حدث واجب تقرّب بخدا و اگر بجای برداشتن حدث گوید تا نماز کردنم روا باشد صحیح باشد و اگر هر دو را گوید بهتر چنین که غسل جنابت میکنم از برای برداشتن حدث تا نماز کردنم روا باشد تقرّب بخدا و بر حکم نیّت باشد تا فارغشود یعنی باین شستن قصد امری منافی نیّت نکند و پیوسته دارد اخر نیّت را برسانیدن اب بر سر در غسل ترتیب و سر را با گردن بشوید بعد از