استغفار راه رهایی از تنگناها صفحه 65

علوّ ذکر (یعنی قرآن) با بلندی نام و ثنای خاص و عام بر آنها از پیش عطا کردی و فرشتگانت را بر آنها فرو فرستادی و به وحیات اکرامشان فرمودی و دانشت را به آنان عطا کردی و آنها را واسطۀ (هدایت خلق به توحید و معرفت) و وسیلۀ دخول در بهشت رضوان و رحمت خود گردانیدی.

خداوند یک شرط برای اولیای خود گذاشت و آن زهد در دنیا بود.

صاحبان سرای آخرت

کسانی مثل مرحوم آیت الله بروجردی و مرحوم امام حاضر نبودند رساله بدهند. مردم به آنها اصرار می کردند. به قول ملّا عبدالله، بعضی ها عجوزه دنیا را رد می کنند. فریب این چند روز دنیا را نخوریم.

تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَهُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ؛(1)آن سرای آخرت را برای کسانی قرار میدهیم که در زمین خواستار برتری و فساد نیستند، و فرجام [خوش] از آن پرهیزگاران است. آخرت از آن کسانی است که اراده ریاست نکنند، اراده دنیا نکنند. امام صادق علیه السلام این آیه را تلاوت می فرمودند و شروع به گریه می کردند. بعد می فرمود:

ذهبت و الله الأمانی عند هذه الایه:(2) به خدا سوگند که با این آیه، آرزوها (برای ثواب بردن بدون عمل،) بر باد رفت.