‌رساله توضیح‌المسائل با اضافات فراوان و استفتاءات جدید جلد 3 صفحه 195

فصل بیست و دوّم: احکام وکالت

سؤال 573- نظر مبارک را در خصوص مشروع بودن یا نبودن مادّۀ 55 قانون وکالت، که متن آن به شرح زیر است، مرقوم فرمایید: «وکلای معلّق و اشخاص ممنوع الوکالة، و به طور کلّی هر شخصی که دارای پروانۀ وکالت نباشد، از هرگونه تظاهر و مداخله در عمل وکالت ممنوع است. اعمّ از این که عناوین تدلیس، از قبیل مشاورۀ حقوقی و غیره اختیار کند، یا این که به وسیلۀ شرکت و سایر عقود، یا عضویّت در مؤسّسات، خود را اصیل دعوا قلمداد نماید. و متخلّف از یک الی شش ماه به حبس تأدیبی محکوم خواهد شد.»

جواب: حکم مزبور برای کسانی که اجازۀ وکالت ندارند، ظاهراً جنبۀ تعزیری دارد. و مقیّد ساختن وکالت به اجازه، به خاطر عناوین ثانویّه است. زیرا آزاد گذاشتن آن در شرایط فعلی، سبب سوء استفاده و مفاسد عظیمی می‌شود. بنابر آنچه گفته شد، مشروعیّت مادّۀ مزبور بعید به نظر نمی‌رسد.

سؤال 574- نظر حضرتعالی راجع به وکالت در دعاوی از طرف موکّل نزد محاکم چیست؟

جواب: هرکس می‌تواند برای دفاع از خویشتن وکیل انتخاب کند، که برای اثبات حقّش او را یاری دهد.

سؤال 575- آیا در وکالت در دعاوی و محاکم، شرایط خاصّی معتبر است، یا همانند سایر وکالتها می‌توان با تراضی طرفین اقدام کرد؟

جواب: می‌توان با رضایت طرفین اقدام نمود.

سؤال 576- تکلیف محکمه در پذیرفتن وکیل از سوی طرفین دعوا چیست؟