‌رساله توضیح‌المسائل با اضافات فراوان و استفتاءات جدید جلد 3 صفحه 332

جواب: منظور از جملۀ «ذاتاً حرام است» خارج نمودن موردی است که بالعرض حرام شده است. مثلًا زن در حال حیض، یا ماه مبارک رمضان بر شوهرش حرام است که این حرمت ذاتی نیست، و لذا جماع آنها، زنا محسوب نمی‌شود؛ امّا اگر با هم عقد زوجیّت نخوانده باشند، ذاتاً حرام است. و امّا منظور از جملۀ «بدون شاهد و سوگند … » این است که ادّعای اشتباه کافی است، و لازم نیست او را وادار به سوگند کند، و اگر احتمال صدق وجود ندارد، سوگند بی‌فایده است. ادّعای (اشتباه و ناآگاهی) نیز خواه در جهت حکم باشد یا موضوع، یکسان است.

زنای محصنه

سؤال 932- زنی با داشتن همسر دائمی و شرعی، و تمامی شرایط یک زندگی سالم و آبرومند، و حقّ همخوابی با شوهر دائمی و رسمی خود، مرتکب عمل شنیع زنا می‌گردد، که این عمل با چهار بار اقرار نزد قاضی دادگاه، و گواهی سازمان پزشکی قانونی به اثبات می‌رسد. در حالی که شوهر این زن فقط یک شب (یعنی کمتر از 24 ساعت) از همسر خود دور بوده، و شب قبل از سفر همخوابی داشته‌اند. حکم این مسأله چیست؟

جواب: در صورتی که یک شب دور بوده، اجرای حدّ زنای محصنه دربارۀ او مشکل است.

سؤال 933- دختری به عقد مرد نابینایی در می‌آید، و مدّتی (حدود 45 روز) پس از عروسی و زندگی مشترک و تمکین از زوج، او را ترک می‌کند، دختر ادّعا می‌نماید که آن مرد او را فریب داده، و برادرش را، که از نعمت بینایی کامل بهره‌مند است، در زمان عقد به عنوان زوج معرّفی کرده است! و تقاضاهای متعدّدی تحت عنوان فسخ نکاح و طلاق به دادگاههای عمومی کشور تقدیم داشته که در یکی از پرونده‌ها، ادّعای وی (فریب) مورد رسیدگی قرار گرفته و دادگاه حکم به ردّ دعوای وی و وجود علقۀ صحیح و شرعی زوجیّت دائم بین نامبردگان صادر کرده است، و تقاضای طلاق