‌رساله توضیح‌المسائل با اضافات فراوان و استفتاءات جدید جلد 3 صفحه 587

د) اهانت

سؤال 1783- اهانت به چه معناست؟ آیا از کبایر است؟

جواب: اهانت به معنای توهین و تحقیر نمودن مسلمانان، و از کبایر است.

ه) سوء ظنّ

سؤال 1784- بنده در یک جلسه، که مردم جمع بودند، عرض کردم: «فلان جا هم جلسه‌ای هست، شرکت کنید.» چند روز گذشت. در خلوت، نه در انظار دیگران، به شخصی عرض کردم: «چرا شما به این جلسه نمی‌آیید؟ نمی‌خواهم تجسّس کنم، ولی چون می‌دانم نسبت به جلسات حساسیّت دارید، و اهمیّت می‌دهید؛ انتظار داشتم مردم را به این جلسه تشویق کنید.» آن شخص گفت: «شما نسبت به من سوء ظنّ دارید!» آیا این طرز برخورد بنده از نظر شرعی سوء ظنّ محسوب می‌شود؟

جواب: این مقدار که گفته‌اید، سوء ظنّ نبوده و اشکالی ندارد.

و) آشکار کردن گناه

سؤال 1785- آیا آشکار کردن گناه، در جایی که غرض عقلایی وجود دارد (مثل آشکار نمودن نزد طبیب یا عالم) جایز است؟

جواب: در آنجا که ضرورتی داشته باشد، و بدون آن ضرورت برطرف نشود، اشکالی ندارد.

ز) هجرت از محیط گناه

سؤال 1786- در شهر تهران فساد و منکرات و بدحجابی شایع گشته، و متأسّفانه مسئولان نظام هم در خواب سنگینی فرو رفته‌اند. این جانب از دوران بلوغ، از لحاظ اجتماعی و مخصوصاً دینی با محیط تهران ناسازگارم، و به هیچ وجه تاب تحمّل آن را ندارم. با توجّه به دستور اکید خداوند متعال در قرآن کریم، سورۀ مبارکۀ نساء، آیۀ 100، آیا برای نجات خود از این فساد، بهتر نیست به شهرهای مقدّسی چون قم یا