رساله توضیح المسائل، آیت الله سبحانی صفحه 24

متر) ( «1») یا بیشتر راه بروند، حتی اگر هم به کمتر از پانزده قدم یا مالیدن پا به زمین؛؛ نجاست برطرف شود.

(مسأله 149) لازم نیست کف پا و ته کفش نجس، تَر باشد بلکه اگر خشک هم باشد با راه رفتن پاک می‌شود.

(مسأله 150) بعد از آنکه کف پا یا ته کفش نجس با راه رفتن پاک شد مقداری از اطراف آن هم که معمولا به گل آلوده می‌شود اگر زمین یا خاک به آن اطراف برسد پاک می‌گردد.

(مسأله 151) کسی که با دست و زانو راه می‌رود، اگر کف دست یا زانوی او نجس شود پاک شدن دست و زانوی او به وسیله راه رفتن محل اشکال است و همچنین است ته عصا و ته پای مصنوعی و نعل چهارپایان و چرخ اتومبیل و مانند اینها.

(مسأله 152) اگر بعد از راه رفتن، ذره‌های کوچکی که جز با آب پاک نمی‌شود، در کف پا یا ته کفش بماند باید آن ذره‌ها را هم برطرف کرد ولی باقی بودن بو و رنگ اشکال ندارد.

(مسأله 153) توی کفش و مقداری از کف پا که به زمین نمی‌رسد به واسطه راه‌رفتن پاک نمی‌شود و پاک شدن کف جوراب به واسطه راه رفتن محل اشکال است ولی اگر کف جوراب از پوست باشد و از آن به جای کفش استفاده می‌شود به وسیله راه رفتن پاک می‌شود.

3. آفتاب‌

(مسأله 154) آفتاب، زمین و ساختمان و چیزهایی که مانند در و پنجره در ساختمان به کار برده شده و همچنین میخی را که به دیوار کوبیده‌اند و جزء ساختمان حساب می‌شود با پنج شرط پاک می‌کند:

اول آنکه چیز نجس به طوری تَر باشد، که اگر چیز دیگری به آن برسد تَر شود، پس اگر خشک باشد باید به وسیله‌ای آن را تَر کنند تا آفتاب خشک کند. دوم آنکه اگر عین نجاست در آن چیز باشد پیش از تابیدن آفتاب آن را برطرف کنند. سوم آنکه چیزی از