رساله توضیح المسائل، آیت الله سبحانی صفحه 319

می‌باشد و همچنین اگر کسی از دیگری مثلًا ده من گندم و ده تومان پول طلبکار باشد و انسان بگوید من ضامن یکی از دو طلب تو هستم و معین نکند که ضامن گندم است، یا ضامن پول صحیح نیست.

(مسأله 1944) اگر طلبکار ذمّه ضامن را ابراء کند ضامن نمی‌تواند از بدهکار چیزی بگیرد و اگر مقداری از آن را ابراء کند نمی‌تواند آن مقدار را مطالبه نماید.

(مسأله 1945) اگر انسان ضامن شود که بدهی کسی را بدهد؛؛ نمی‌تواند از ضامن شدن خود برگردد.

(مسأله 1946) هر گاه ضامن و طلبکار شرط کنند که هر وقت بخواهند می‌توانند قرارداد ضمان را فسخ کنند چنین شرطی اشکال دارد.

(مسأله 1947) هر گاه انسان در موقع ضامن شدن، بتواند طلب طلبکار را بدهد ولی بعداً فقیر شود، طلبکار نمی‌تواند ضامن بودن او را به هم زند و طلب خود را از بدهکار اول مطالبه نماید.

(مسأله 1948) اگر انسان در موقعی که ضامن می‌شود، نتواند طلب طلبکار را بدهد و طلبکار در آن وقت نداند و بعد ملتفت شود؛؛ می‌تواند ضامن بودن او را به هم بزند.

(مسأله 1949) اگر کسی بدون اجازه بدهکار ضامن شود که بدهی او را بدهد، نمی‌تواند چیزی از او بگیرد.

(مسأله 1950) اگر کسی با اجازه بدهکار ضامن شود که بدهی او را بدهد؛؛ پس از پرداختن می‌تواند مقداری را که پرداخته از او مطالبه نماید، ولی اگر به جای جنسی که بدهکار بوده جنس دیگری به طلبکار او بدهد، نمی‌تواند چیزی را که داده از او مطالبه نماید، مثلًا اگر ده من گندم بدهکار باشد و ضامن ده من برنج بدهد، نمی‌تواند برنج را از او مطالبه نماید، اما اگر خودش راضی شود که برنج بدهد اشکال ندارد.