رساله توضیح المسائل، آیت الله سبحانی صفحه 87

نبش قبر

(مسأله 548) نبش قبر مسلمان، یعنی شکافتن قبر او اگرچه طفل یا دیوانه باشد حرام است. ولی اگر بدنش از بین رفته و خاک شده باشد اشکال ندارد.

(مسأله 549) نبش قبر امامزاده‌ها و شهدا و علما و صلحا اگرچه سال‌ها بر آن گذشته باشد حرام است.

(مسأله 550) شکافتن قبر در چند مورد حرام نیست:

اول آن‌که میّت در زمین غصبی دفن شده باشد و مالک زمین راضی نشود که در آن‌جا بماند.

دوم آن‌که کفن یا چیز دیگری که با میّت دفن شده غصبی باشد و صاحب آن راضی نشود که در قبر بماند و همچنین است اگر چیزی از مال خود میّت که به ورثه او رسیده با او دفن شده باشد و ورثه راضی نشوند که آن چیز در قبر بماند.

سوم آن‌که میّت بی‌غسل یا بی‌کفن دفن شده باشد، یا بفهمند غسلش باطل بوده، یا به غیر قانون شرع کفن شده، یا در قبر، او را رو به قبله نگذاشته‌اند.

چهارم آن‌که برای ثابت شدن حقی بخواهند بدن میّت را ببینند.

پنجم آن‌که میّت را در جایی که بی‌احترامی به اوست مثل قبرستان کفّار یا جایی که کثافت و خاکروبه می‌ریزند دفن کرده باشند.

ششم آن‌که برای یک مطلب شرعی که اهمّیّت آن از شکافتن قبر بیشتر است، قبر را بشکافند مثلا بخواهند بچه زنده را از شکم زن حامله‌ای که دفنش کرده‌اند بیرون آورند و در این صورت، نبش واجب است.

هفتم آن‌که بترسند درنده‌ای بدن میّت را پاره کند، یا سیل او را ببرد، یا دشمن بیرون آورد. هشتم آن‌که قسمتی از بدن میّت را که با او دفن نشده بخواهند دفن کنند، ولی احتیاط واجب آن است که آن قسمت از بدن را طوری در قبر بگذارند که بدن میّت دیده نشود.